Nixie Neraslie

Adı & Soyadı ~ Nixie Neraslie

Fiziksel Özellikleri ~ Uzun, siyah saçlar; pürüzsüz bir yüz ve bakıldığında karşısındakini hapseden beyaza yakın buz mavisi gözler. Nixie'yi tek bir cümleyle anlatabiliriz. Ama tabii ki güzellikleri bundan ibaret değildir. Pürüzsüz bir yüz ve sol kaşında çok hoş duran bir piercing. Hafif toplu bir vücut.

Kişisel Özellikleri ~ Çok çok huysuz ve inatçı bir yapısı vardır. Bi' dediğinden asla vazgeçmez ve her zaman o lafının arkasında durur. Sırf bu huyu yüzünden bir çok arkadaşlıyla arası açılmıştır. Aralarını düzeltmek isteyen arkadaşlarına bide inadına 'barışmam' demesi daha beter yapmıştır olayı. Belki bu huyundandır, belki de değildir ama oldukça kendini beğenmiş bir yapısı vardır. Asla ana aska, kimse Nixie'den güzel olamaz. Buna izin vermez. Öyle birisini gördüğü anda büyü yapar, veya üstüne her hangi bir şey düşürürerek veya dökerek her şeyi mahveder. Yüzünden hiç eksilmeyen alaycı, sinsi ve tatlı ifadeler karışık bir gülümesi vardır. Karşısındakinin lafına göre bir yüz ifadesi alır ama içinden bu laf hakkında ne söyldiğini veya düşündüğünü asla çaktırmaz. İnsanları küçümsemez; en azından bunu dışarıya vurmaz. İçinden karşısındakini küçümser, küçümser en sonunda sıkılıp bu durumdan vazgeçer. Her zaman beynini kurcalayan sorular olmuştur. Bu yüzden durmadan dalıp gider. Nerde olursa olsun. Birisiyle konuşsa bile bir yandan bir şeyler düşünerek saçma sapan konulara sapar. Çok hayalci bir yapısı olan Nixie heran her yerde hayal kurabilir. İster fazla gürültülü bir yer olsun isterse ölüm sessizliğine bürünmüş bir yer. Hayal kurmanın her zaman bir insana verilen armağan olduğunu düşünür.

Zekidir. Hemde oldukça zeki. Zekasını her yöne çalıştırabilir. İstediği şeyi elde ettiği gibi insanların istediklerini elde etmelerini önler; gördüğü kadarıyla. Kimsenin emri altına girmez. Birisi ona emir verse hiç takmadan geçer gider. Nixie'ye bu durumda normal bir şekilde söylemeniz yeterli oalcaktır. Aşırı sessiz bir yapısı vardır. Yani her yere sessizce girip çıkabilir. Asla bir şeyleri yıkmaz veya dökmez. Ayrıca hızlıdırda; bir bakmışsınız burdayken bir bakıyorsunuz hemen arkanıza geçmiş. Bir konudan sıkılınca nasıl lafı çevireceğini iyi bilir. Bu yüzden insanlar ona sorduğu sorulardan hep yarım yamalak cevap alır. Ailesi hakkında konuşmayı sevmez. Ne kadar ailesine düşkün olsada onların yüzünü fazla görünce sıkılır ve onlarara anlık nefret besler. Ama ailesinden uzakta olsun kimseye ailesi hakkında laf ettirmez. Mükemmelliyetçidir. Bir şeydeki en ufacık hatayı bile çözebilir. Bu yüzden plan kurma yeteneğide gelişmiştir. Her zaman pürüzsüz plan kurma yeteneğine sahip olmuştur. Yapıcam dediği her şeyi yapar. İyi veya kötü olsun.

Ailesi / Geçmişi ~ Eklenecek...

Örnek Rp ~ Bütün köyü yakıp yıkmışlardı. Ailemi öldürüşleri, benim o korkuyla oradan kaçmam, Halbuki orda kalıp ailemi koruyabilirdim. Neden böyle yaptığım hakkında en ufacık bir fikrim bile yoktu. Esen rüzgârdan üstümdeki eski ve büyük cübbe etrafa savruluyordu. Güçlükle yürüye biliyordum. Ayaklarım yanan yerlerin külünden dolayı simsiyah olmuştu. Minik ayak parmaklarım acıyla sızlıyordu. Gözlerimden süzülen yaşlar yüzümün kirleriyle beraber yanaklarımdan aşağıya kayıyordu. Narin ellerim korku ve endişeyle titriyordu. Köyden uzaklaşmıştım. Arkama dönüp bakmaya korkuyordum. Gözümün önünden anneme yaptıkları şeyler gitmiyordu. Beni bulmamaları için elimden geleni yapardım. Yalın ayaklarımla koşmaya başlamıştım. Nereye gideceğimi, ne yapacağımı bilmiyordum; tek istediğim kendimi bir yerde koruyabilmekti.

Bir ormana girmiştim. Şimdi ne yapacaktım? Yanımda beni koruyabilecek hiçbir şey yoktu; boynumdaki küçük mavi taşlı kolye dışında. Hoş o kolyede hiçbir şekilde beni koruyamazdı ki. Yerde bulunup yapılmış bir kolyeden başka bir şey değildi. Bütün bunları düşünürken Nereye geldiğimden habersizdim. Hava kara bulutlardan kapkaranlık olmuştu. Artık gücüm kalmamıştı. Bir adım daha atamazdım. Ellerimden ve ağaçlardan destek alarak gidiyordum. Peki ya ne olmuştu o güçlü Laryn’e? Hani hiçbir şeyden korkmazdı. Soğuktan morarmış dudaklarını hafifçe ısırdım. Kurumuşlardı; ısırmamla kanamaya başlamıştı. Yeşil gözlerimi korkusuzca etrafta gezdirip kendimi bir ağaca dayadım. Yavaş yavaş ağacın köklerine doğru kaydığımı hissediyordum. Gözlerim yorgunluğuma karşı koyamayarak kapanmaya başlamıştı. Son bir kez daha güçlükle gözlerimi açmaya çalışmıştım. Olmuyordu; açmam imkansızdı. Kendimi kaybetmeden önce gördüğüm son görüntü rüzgâra karşı koyamayıp ordan oraya savrulan ağaçlardı…

Minik fısırtılar ve sıcaklık… Hissettiğim ve duyduğum tek şey buydu. Duyabiliyordum; ama hala güçsüzdüm ve hareket edemiyordum. Birisinin yanıma oturduğunu fark etmiştim. Aldığım kesik nefeslerin arasında mükemmel bir koku araya giriyordu. Gözlerimi büyük bir gayretle açmaya çalıştım. Etrafı ne kadar bulanık görsem de başımda olan kişi az çok seçebiliyordum. Gözlerimi bir iki kez kırptım. Şuan daha net gördüğüme yemin edebilirdim. Yeşil gözlerim korkuyla başımda oturan genci süzüyordu. Kahverengi kıvırcık saçlarının altında merakla boğuşan siyah gözleri bana bakıyordu. Sıcaktan olsa gerek yanakları kızarmıştı. Yanımdan kalkıp hızla yanıma bir kadın getirmişti. Yaşlı, yüzünde küçük bir tebessüm olan bir kadın. Parlak mavi gözleri mutlulukla bana bakıyordu. “Demek uyandın minik kız. Katharine, buraya gel…” Yanına koşturarak minik siyah saçlı ve siyah gözlü bir kız çocuğu gelmişti. Sevinçle bana bakıyordu. Merakla başını yaşlı kadına çevirdi. “Efendim büyükanne?” Ne kadar tatlı bir ses tonu vardı. Kendiminkinin de öyle olması için nelerimi vermezdim. Kadın küçük kızın eline bir tas verip “Soğuk su getir tatlım.” Demişti. Soğuk suyu ne yapacaklardı? Kadın üstümdeki yorganı hafifçe aşağıya indirmişti. Üstümdeki bol ve uzun olan siyaha yakın mor cübbeye aldırmamıştım. Arkasında duran ve bana merakla bakan gence bir el hareketiyle ‘git’ dercesine bir işaret yapmıştı. Genç hızlı bir şekilde odadan dışarı çıkıp tahta kapıyı kapatmıştı.