Diamonds Of Hufflepuff | I. Toplantı

Genç kız sıcaktan helak olmuş bir halde Diagon Yolu'nun taş kaldırımlarından birine çöktü. Bu gerçekten korkunç bir gündü. Güneş tam tepedeydi ve günün en tehlikeli saatindeydiler. Kolundaki spor saat 12.25'i gösterdiğinde kendine bir limonata almak üzere usulca doğruldu kaldırımdan Ang. Bu Hogwarts'taki dördüncü snesiydi fakat hale tahammül edemiyordu Diagon Yolu'nun Ağustos sıcağına. Çok serin bir kasabada büyümemişti ama hiçbir zaman böyle bir sıcakla başa çıkmak zorunda da kalmamıştı. Söylene söylene tekrar yola koyuldu. Alması gereken dünyalarca şey vardı. Senenin en enfret ettiği dönemiydi bu. Dünya kadar alınacak şey ve kavurucu bir sıcak, fakat bugünün farklı bir anlamı daha vardı. Diamonds Of Hufflepuff'ın ilk toplantısını yapacaklardı. Bu geçen senenin son haftasında gelmişti Ang'in aklına, birkaç arkadaşı da bu fikre destek olunca, Hufflepuff Elmasları'nı hiçbir şey durduramaz olmuştu. Bu fikir Ang'i biraz olsun neşelendirmişti. Küçük nazik adımları onu limonatacıya doğru yönelendirirken suratında küçük bir tebessüm belirdi. Cebinden alınacaklar listesini çıkardı ve suratına yine o sıkıntılı ifade yerleşti. Birçok arkadaşının ebeveynleri yapıyordu bu alışverişi artık. Fakat Ang'in ailesi pirinç bir iksir kazanını ya da Karanlık Sanatlar ders kitabını nerede bulacaklarını bilmezlerdi. Kazan için kalaycıya, kitap için de kasabadaki kitapçıya gitmeyi önerirlerdi. Bu yüzden Ang bu alışverişi tek başına yapmaya mahkumdu. Bir Muggle doğumlu olmak onun için hiçbir zaman kolay olmamıştı fakat o halinden memnundu. Bir elinde buzlu limonatası diğer elinde alınacaklar listesi ile Madam Malkin'in Cüppeleri'ne doğru ilerliyordu. Geçen seneki cüppelerinin her biri en az iki beden küçük geliyordu artık. Ayrıca bu sene Sihirli Yaratıkların Bakımı dersine girecekti, bu ders için alması gereken eldivenler de vardı. Bunları Madam Malkin'e büyük bir kibarlıkla açıkladı. Madam gözden kayboldu ve Ang etrafı incelemeye başladı. Çeşit çeşit, boy boy cüppeler asılmıştı etrafa, bazıları işlemeleriyle son derece şık görünüyorlardı. Fİyatları da kendileri kadar şıktı doğrusu. Ang birgün bu cüppelerden birini alabilecek olmanın hayalini kurarken Madam Malkin'İn ince sesiyle irkildi.

"İşte hayatım! Bunlar eldivenlerin ve burada da üç tane cüppe var. Geçen sene sana 6½ beden vermiştik. Bunlar 8 benden dene bakalım."

Ang cüppelerden birini üzerine geçirdi ve aynı geçen sene olduğu gibi cüppe üzerine cuk diye oturdu. Ang her şeyin parasını ödedi ve teşekkür ederek dükkanı terk etti. Üzerindeki yazlık ince cüppenin kollarını sıyırdı ve tekrar saatine baktı. Neredeyse bir buçuğa geliyordu. Buluşmaya geç kalmak istemiyordu. Bu yüzden alışverişin geri kalanını yarına bıraktı ve hızlı adımlarla Çatlak Kazan'a doğru ilerledi. Birkaç dakika içinde eski ancak popüler hanın önüne gelmişti bile. Hızlı adımlarla iki gün önce tuttuğu odasına çıktı ve torbalarını yatağının kenarına bıraktı. Terden sırılsıklam olmuştu. Hızla duşa girdi ve büyük bir çavuklukla saçını yıkayıp, vücudundaki teri akıttı. Ağzı açık sandığına koştu ve sarı bir tişört ile kot şortunu çıkarıp üzerine geçirdi. Diagon Yolu'nda garipsenmemek için cüppe giymişti fakat şimdi yeni duş almışken kendini tekrar o lanet şeyin içine sokmaya niyeti yoktu. Islak saçlarını tepesinde topladı ve odasının kapısını kilitleyip hızla merdivenlerden indi. Henüz kimse gelmemişti, Ang rahatça görünebilecek genüş bir masaya oturdu ve arkadaşlarını beklerken soğuk bir su istedi.

Saat öğlene doğru yaklaşıyordu yatağında uyuyan bir çocuk çalar saatin aniden çalmasından dolayı yataktan fırlaadı ve yere düştü. Karşıdaki golden cinsi Duman durmadan onun etrafında dönüyordu. Leo sinirli bir şekilde ayağa kalktı ve saati aldığı gibi açık olan camdan dışarı fırlattı. Tam yatağa yatmıştıki kapı hızla açıldı ve Leo'nun kafasına az önce attığı saat geldi. Leo kafasını ovuştururken sinirli bir şekilde kapıya baktı kapıda elleri belinde olan ikizi vardı Leo ayağa kalkarak 'Senin derdin ne ya ' dedi. İkizi biraz daha yaklaştı 'Attıgın saat kafama düştü ' dedi tehdit edici bir tavırla. Leo gülmemek için kendini zor tutuyordu ' Özür dilerim gerçekten ama şimdi çıkman lazım çünkü üstümü değiştircem' dedi. Kızı paldır küldür odadan attı. Dolabını açtı hava sıcaktı üstüne kısa kollu birşeyler aradı sonunda aradığını buldu. Üstünde rock yıldızlarının resmi olan kısa kollu siyah bir tişört. Şimdi ise ona uyacak bir kot aradı. Biraz aradıktan sonra siyah düşük bel bir paltolon buldu. Hızlıca üstüne geçirip. Sehpadaki saatini aldı koluna takarak. Banyoya girdi. Aynanın karşısına geçti yüzüne su çarptı ve hemen kurulanarak merdivenlerin trabzanlarından kayarak aşşağı indi. Mutfağa girerek hızlı bir şekilde su içti. Bunun çatlak kazana kadar onu tutacağını biliyordu orda birşeyler alırdı. Yanına 50 galleon alarak hızlı bir şekilde kapıdan çıktı ama son anda birşeyler unuttugunu gördü. Kapı kapanmadan hızlı bir şekilde uzanarak şapkasını aldı ve başına geçirdi. Şimdi hazırdı kapı önündeki bisikletine atlıyarak yola çıktı. Yolu uzundu ve yürümük hiç içinden gelmiyordu hemde bu sıcakta. Bisikletle olabildiğince hızlı gidiyordu. Birazdan o bildik denizin yanından geçmeye başladı biliyorduki en fazla 15 dakika sonra orda olucaktı. Bisikletini biraz daha hızlandırarak çatlak kazanın önünde durdu . Bisikletini ordaki bir elektrik direğine bağladı ve çatlak kazanın kapısını açarak içeri girdi gerçekten çok yorulmuştu etrafına hiç bakmadan barmane doğru yöneldi' Heyy selam dostum acaba bana soğuk bi balkabağı suyu verebilirmisin diye merak ediyordum' .Barmen başını salladı Leo gülümseyerek beklemeye başladı. İçecegi geldiginde bir dikişte yarısını bitirmişti. İşte şimdi o yoruculugun üstüne bu süper olmuştu. Hem serinlemiş hemde içindeki yorgunluk hissi gitmişti şimdi etrafına bakmaya başlamıştı. Arkdaşlarıyla burda buluşcaklarını kararlaştırmışlardı. Balkabağı suyu bitmişti tam yenisini istiycekken Angie karşıdak büyükçe bir masada otururken gördü. Barmene içecegini masaya getirmesini istedi ve Angie'nin yanına giderek 'Selam Angie umarım fazla beklememişsindir' diyerek onun yanına oturdu

Boğucu sıcak günlerden biriydi gene. Edward da tam kullanmadığı eşyaları atacak günü bulmuştu. Bir yandan terliyor bir yanda da bir şeyler atmaya çalışıyordu. Aslında onları atmıcaktı. Birilerine vermeyi düşünüyordu. Ailesi muggle olduğundan büyücülükle ilgili olmayan şeyleride vardı. Ayırdıklarını torbalara koyuyordu. Bazı şeyleri bir yerden çıkarırken üzerine ağlar gibi oluyordu ama tabiki ağlamıyordu. Bir kaç saat içinde Çatlak Kazan'da olmalıydı. Bir buluşma ayarlanmıştı. Angie görmek için sabırsızlanıyordu ve tabi diğer arkadaşlarınıda. Yarım saat içinde odasını bir düzene oturtmuştu. İki torba kullanmadığı eşya çıkmıştı odasından. Bunları annesine verdi ve asasınıda cebine koyarak Çatlak Kazan'a doğru yola koyuldu. Yolda tanıdıklarına selam veriyordu, onu çağıranlarıda reddediyord mecburen. Neden? Çünkü zaten bir yere yetişmesi gerekiyordu. Adımlardı hızlandırdı ve sonunda Çatlak Kazan'a vardı. ''Merhaba arkadaşlar, merhaba Angie!'' İçeri böyle girmişti işte. Mutluydu arkadaşlarını gördüğü için. İlk olarak Angie'ye sıkıca bir sarıldı. tabi sonra diğer arkadaşlarınada. Oturdukları masaya oturdu ve diğer gelecek arkadaşlarını beklemeye başladı. Eğer toplanmaya biraz daha devam ederlerse resmi bir kulüp olacaklardı. İçinde bu sevinçte vardı Edward'ın.

Yine evde şu güneş lekeleri yüzünden kavga çıkmıştı. Aslında Max ortamı gerginleştirmese çıkmayacaktı. Kavga dövüş çıktı evden, çıkarken hala evde bağırışları duyuyordu. Babası onu, eğer şifacılardan birine görünmezse lanetliyeceğine yemin etmişti. Galiba yakında soluğu St.Mungo da alıcaktı ama ne kadar geç olursa o kadar iyiydi. Zaten evden çıkmak için bahane arıyordu. Çünkü bu gün toplantı vardı.

En yeni model -babasının aldığı- şüpürgeye atlayıp birden kendini Diagon yolunda buldu. Elindeki süpürgeyi bir kenara fırlattı. Onun için bir değeri yoktu bu süpürgenin. Güneş'ten dolayı çıkan lekeleri kaşınmaya başlamışlardı. yüzündekileri kaşıyarak yürümeye başladı. Bu toplantı olayı ilgisini çekmişti böyle işleri her zaman sevmişti, şimdi böyle bir grubun parçası olmak heyecan vericiydi. Tek sorun toplantinin nerde yapılıcağını bilmemesiydi. Kararlaştırılmış mıydı kararlaştırılmamışmıydı? Hiç bir fikri yoktu. Sadece Diagon yolunda olduğunu hatırlıyordu. Galiba sadece bu kısmı yakalamıştı.

Sokakta her gördüğü kapıyı açıp içeri bakarak oyalana oyalana dolaştı. En sonunda Çatlak Kazan'ın kapısına geldi. Kapıyı araladı, ve içerde hep birlikte oturan bina arkadaşlarını gördü. Onlara el salladı. İçerisi dışarıya göre daha sıcaktı. Havada da nemli bir koku vardı.

Selam. dedi gülümeyerek hala suratını kaşıyordu. Oturdukları masa dolmuştu yandan bir sandalye alıp masanın yakınına getirdi ve yayılarak oturdu.

Arkadaşlarını tekrar görmek güzel bir duyguydu. Leo dışında hepsi ondan büyüktü. İki senedir onları tanıyordu hiç de azınacak bir zaman değildi bu 2 sene. İlk gördüğünde hepsini garipsemesine rahmen artık daha yakındılar. Şuan sadece onların suratlarına bakıp şapşal şapşal gülümsüyordu.

Sonra aniden yerinden zıpladı Tam arkasından çok tanıdık bir ses "Herkese kocaman sevgi dolusu Merhabalar" diye bağırmıştı. Hızla arkasına dönünce bunun Pyra olduğunu gördü. Tabiiki! Başka kim olabilirdi ki. Birden gözünün önünden Pyra'yla olan anıları geçti.

- Seçmen şapka onu Hufflepuff'a seçmişti. Mutluydu. Masaya doğru ilerledi. Herkes ona merhaba deyip elinşi sıkıyorlardı. 2-3 kişinin elini sıktıktan sonra Pyra elini uzatmıştı. Elini sıkarken Pyra geriledi ve Max'nın elinde sadece sıkmakta olan el kalmıştı. O anın şokuyla orada öylece gözlerini kocaman açarak elinde tuttuğu oyuncak ele bakakalmıştı.

- Koridorda kayıp olmuştu. Etrafta koşturup 1. kata inmeye çalışıyordu ama merdivenler ve kapılar her seferinde değişiyorlardı. Tablolar ona yolu tarif etmeye çalışıyor ama hiç biri düzgün anlatamıyordu. Birden kapı açıldı ve Pyra çıktı. Max kaybolduğunu söyleyince. "Ah şu 2. sınıflar" diyerek onu kulağından tutup ortak salona indirmişti.

ve böyle bir çok şey geçmişti başından ve hepsinini mutlulukla hatırlaması garipti. Şuanda da kalbi küt küt atıyor ve zorla nefes alıyordu. Fakat artık Pyra'nın böyle davranışlarına alışmıştı. Elini cebine atıp solunum güçlüğü için kullandığı ilacını çıkarırken gülümseyerek Sana da merhaba, Pyra. dedi sonra ilacı ağızına sokup yukarısındaki düğmeye bastı, ve aletin çıkardığı buharı içine çekti.

Ang bardağındaki son yudumu da içti ve dibinde kalan buzları ağzına atıverdi. Büyük bir kıtırtı çıkararak tüm vücudunu serinletmekten olan buzları çiğnerken uzaktan yaklaşan arkadaşını gördü. Bu gelen Leo olmalıydı. Ang'den iki yaş küçük olmasına rağmen ondan daha iri bir görünüme sahipti. Arkadaşını başıyla selamladı ve toruması için karşısındaki sandalyeyi işaret etti. Bir süre Leo ile sohbet ettiler. Profesör Silver'ın evlenme kararı aldığını duymuştu. Onun kuzeni olan Leo'ya bu konuyla ilgili birkaç soru sordu. Ang'in duyduğuna göre kendisinden bir hayli büyük biriyle evleniyordu. Ang bu durumu biraz garipsemişti fakat Leo bu konuda hiç yorum yapmadı. Belki de hala ailenin içinde dönen bazı tartışmalar vardı. Ang umarsız bir tavırla başını kaldırdı. Gelmesi gereken dört arkadaşı daha vardı ama Ang'in gözleri yalnızca birini arıyordu. Uzaklara baktı ve birinin daha yaklaştığını gördü. Kalbi deli gibi atmaya başlamıştı ancak genç oğlan yaklaştığında Ang büyük bir hayal kırıklığıyla başını eğdi. Gelen Barclay idi. Leo'dan iki yaş büyük ağabeyi. Leo'ya göre daha ince ve sevimli bir yapısı vardı. Hoş çocuktu doğrusu ama bu hoşluk Ang'in ilgisini çekmeye yetmemişti. Geç kalıp kalmadığını soran Barc'a kibarlıklas geç kalmadığını söyledi Ang ve onunla da Leo gibi Profesör Silver'ı konuşmaya başladı. Barclay, Leo'ya göre bu konuda daha rahat görünüyordu. Ang her zaman Barclay'ı kardeşine göre daha rahat bulmuştu. Bir buzlu su daha istedi. Gözü tekrar uzaklara daldı. Birkaç dakika için suyu önündeydi. Ufak bir yudum almak üzere bardağı ağzına götürdü. Tam o sırada gezleri kapıya takıldı ve nefes almayı unuttu. Elindeki badağı hızla masaya koyarak öksürdü. Az kalsın boğuluyordu. Gelen Edward idi. Suratına koca bir tebessüm yerleştirdi ve ayağa kalktı Edward'la sıkıca sarıldılar ve ardından Ed bir sandalyeye geçti. İşte beklediği insan gelmişti. Gerisi de pek önemli değildi zaten ama yine de beklemesi gerektiğini biliyordu. Ang bu düşüncenin verdiği tançla başını eğdi. Edward'ın hemen ardından önce Pyra sonraysa Max masada yerlerini almıştı. Hatta Max ve Pyra kendi aralarında konuşmaya başlamışlardı bile. Ang kısık bir sesle boğazını temizledi ve konuşmaya başladı.

"Arkadaşlar hepinize geldiğiniz için teşekkür ediyorum. Böyle bir gruplaşma fikrinde bana destek olduğunuz için minnettarım. Sanıyorum ki hepimiz niçin burada olduğumuzu biliyoruz. Hufflepuff'ı daha iyi yerlere taşımak için çalışma ve sosyalleşme kulübü oluşturmak istedim ve siz de bu konuda bana destek oldunuz. Her Perşembe toplanmayı öneriyorum. Bir hafta dersler konusunda yardımlaşırız, bir hafta sosyal aktivitelerde bulunuruz. Önerim bu. Daha farklı fikirleriniz varsa lütfen buyrun."

Gözlerini hafifçe kıstı ve suratına hakim bir gülümseme yerleştirdi. Arkasına yaslandı ve az önce kendisini boğacak olan suyunu kafasına dikti.Şimdi kolalrını göğüsünde birleştirmişti.

Pyra'yla konuşurken, Angie'nin bi takım sesler çıkararak konuşmaya başlıyacağı sinyalini alınca kendine çeki düzen verip onu dinlemeye koyuldu. Konuşması çok mesafeliydi. Hogwartstaki profesörlerin, müdire ile konuşmasına benziyordu. Hufflepuff'ı iyi yerlere taşımaktan bahsediyordu dersler ve bunun gibi şeyler. Aslında sıkıcı bir konuydu. Angie'nın konuşması bitirince birazcık durup suratındaki lekeleri kaşıdı, sonra;

Sadece amacımızın Hufflepuff'ı iyi yerlere taşımak olmasını fazla sevmedim diyebilirim. Çünkü zaten tüm binadaki öğrenciler kendi binalarını ister istemez iyi yerlere getirmek isterler. Çok sıradan. Bence bunun yerine konu daha geniş çaplı olmalı, Hogwarts dışındaki olaylar hakkında öğrencileri bilinçlendirmek gibi. Yani bilirsiniz. Bence bir klüp kurulacaksa daha geniş çaplı konularla uğraşmalı.

diye fikrini ileri sürdü. Sadece derslerle sınırlı kalmak istemiyordu ve sadece Hufflepuff'a değil tüm okula yardım etmek istiyordu. Çünkü bu dersler ve aktivite olaylarını tüm öğrenciler aralarında yapardı. Yani sadece sıradan bir arkadaş grubu olarak kalırlardı bir klüp değil.

Bu arada Çatlak Kazan'nın temizlikçisi yerleri süpürüyordu ve çok toz kalkmıştı bu yüzden Max bir hapşırık komasına girip 4-5 kere üst üste hapşırdı.

Leo Ang'in yanına oturduktan sonra bir süre sonra beklediği o malum soruya gelmişti. Kuzeni Profesör Silver'ın evlenme meselesine. Herkes kendinden yaşça büyük bir adamla evlencekti. Leo bu konuda konuşmayı fazla istemiyordu. Ne de olsa kendi bilceği işte ona karışmak istemiyordu tanıştığından beri onunla hep iyi geçinirdi ve onun kararlarına her zaman saygılıydı. Hiçbirşey demedi ve konuya başka yere çekmeye uğraştı. Bir süre sonra Ang'de umursamaz bir tavırla başını kaldırdı. Leo bir an kapıya baktı. Abisi Barclay'di Leo kabul etmeliydiki ondan büyük olmasına rağmen daha narin gözüküyordu. Leo espirili ve çok hareketliydi. Gelince Barclay doğrudan geç kalıp kalmadığını sordu. Ang geç kalmadıgını söyledi ve bir sandalye göstererek oturttu. Leo Barclay'e 'Sabah nerdeydin. Göremedim.' dedi. Ang Barclay'e Kuzenini sormaya başladı. Barclay bu konuda daha açık sözlüydü Leo bunu sevmiyordu işte kuzeninin bileceği işe niye karışıyorlardı. Barclay'e sert bir şekilde bakmaya başladı Leo ondan küçük olsada ona hiçbir zaman abi dememişti. Masanın altından bir tekme savurdu. Ang farketmemişti ama Barclay ona kötü kötü bakmaya başlamıştı. Aslında ne demek istedigini anlamıştı. Bir kaç dakika sonra kapıda Pyra gözüktü Leo gülümsedi buradakilerin aksine Pyra'yı çok severdi arlarında 2 yaş olmasına rağmen Pyra Leo'ya yaşıtıymış gibi davranırdı.Pyra '"-Herkese kocaman sevgi dolusu Merhabalar" dedi. Leo ayağa kalktı ve ona sarıldı daha sonra bir sandalye çekerek yanına oturtturdu. Artık herkesin tamamlanmış olması lazım diye düşündü. Ancak tekrar kapıya baktığında kapıda Edward belirdi. Leo ayaklarını uzatarak oturmaya başladı. Edward Ang ile sarılırken Leo Ang'in yüzüne dikkat etti bir an galiba Ang sırılsıklam aşıktı. Herkes tamamlanınca Ang boğazını temizledi Leo onun konuşma yapacağını anlıyınca sustu.

"Arkadaşlar hepinize geldiğiniz için teşekkür ediyorum. Böyle bir gruplaşma fikrinde bana destek olduğunuz için minnettarım. Sanıyorum ki hepimiz niçin burada olduğumuzu biliyoruz. Hufflepuff'ı daha iyi yerlere taşımak için çalışma ve sosyalleşme kulübü oluşturmak istedim ve siz de bu konuda bana destek oldunuz. Her Perşembe toplanmayı öneriyorum. Bir hafta dersler konusunda yardımlaşırız, bir hafta sosyal aktivitelerde bulunuruz. Önerim bu. Daha farklı fikirleriniz varsa lütfen buyrun."


Leo bir an durdu sonra Ang'e bakarak 'Şey bak yanlış anlama ama bizim takım antremanları olucak ve bu yıl şampiyon olmak istiyorsak bolca antreman yapmalıyız yani kısaca bence Perşenbe diye gün koymasak daha iyi olur' dedi Şimdi ne olcagını bilmiyordu ama bu bir gerçekti ve yapılaabilcek birşey yoktu. Gözlerini Ang'den Pyra'ya doğru çevirdi

Ang gözlerini huzursuzca devirdi ancak yine de kibar olmaya çalışıyordu. Max'in ne demek istediği açık ve netti. Ang de bu konuda ona katılıyordu ancak bazı şüpheleri de yok değildi. Kulübün amacını ve işlevini geniş tutumak oldukça önemliydi fakat bu kulübü kurarken ona destek olan herkesin ortaklaşa alacağı bir karar sonucu olmalıydı bu. Ayrıca Angie'nin anlatmak istediği bazı şeyler tam yerine oturmamıştı anlaşılan arkadaşlarının kafasında. Buna hemen bir açıklık getirmeliydi. Ama ondan önce doğru kelimeleri seçmek için bardağından bir yudum daha aldı ve bu sefer biraz buzu da beraberinde yuttu. Böylesine sıcak bir günde buzlu su en iyi seçenekti. Değişik içecekler için arkadaşlarının bardaklarına baktı. Bir içki fikri kesinlikle ona ürkütücü geliyordu. Herhalde bir bira söylemiş olsaydı bu sınakta mide fesatı geçirirdi ve hep birlikte soluğu St. Mungo'da alırlardı. Ang aniden Max'e döndü.

"Demek istediğini çok iyi anladım Maximillian, ancak bu konuda bazı şüphelerim var. Öncelikle tabiki herkes kendi binasını en iyi yapmak ister fakat bunu bireysel olarak istemekle, sistemli bir grup halinde çalışarak yapmaya çalışarak alınacak verim arasında dünyalar kadar fark var. Kulübün amacını geniş tutmayı inan ben de çok istiyorum ancak bunun taraflı bir kulüp olmamasından yanayım. Hogwarts dışında olanlarla ilgili firiki alışverişnde bulunabiliriz tabiki, fakat bilgilendirmek dediğimiz olayın adil bir şekilde yapılması çok zordur. Hepimizin bu konuda aynı fikirde olduğuna inanmaksa çok daha zor. Ben ne kadar taraflı olursam olayı, kulübümü politize etmek istemiyorum."

Ang, Max'e acıklı bir bakış attı. Tek istediği huzurdu. Büyücülük dünyasından da bunu bekliyordu. Bir Muggle doğumlu olarak bu dünyada tutunmak dışardan göründüğü kadar kolay değildi. Bu durum Ang'in çok çabuk taraflanmasını ve bu adsız çekişmedeki yerini hemen belirlemesini sağlamıştı. Fakat bu kulübün amacı dışardaki korkunç çekişmeyi Hogwarts'a taşımak değildi. Önünde huzur ve güven içinde yaşayabileceği yalnızca üç yıl kalmıştı. Mezun olduktan sonra hepsiyle mücadele etmek zorunda kalacaktı zaten. Bunu yaparken de son derece gururlu olacaktı ancak şimdi değil. Ardından Leo'nun sesini duydu ve başını ona çevirdi. Şimdi de konu Quidditch'ti. Ang hafifçe gülümsedi.

"Dört senedir Quidditch takımındayım Leo. Antremanın olduğu günler buluşmayı erteleyebiliriz. Hepimiz takımdayız zaten yine de buna gerek oalcağını sanmıyorum. İşte kaptanımız da burada..."

Eliyle Barclay'ı göstererek gülümsedi Angie. Herkesin endişelerini gidermek istiyordu ancak bu gerçekten yorucu olacağa benziyordu.

Angie grubu politik konulara çevirmek istemiyordu. Tabii ki bu doğru bir karardı ama yine de grubun amacı içine yatmamıştı. Derin bir iç çekti. Hala lekeleri kaşınıyordu. Hiç çekinmeden kaşımaya devam etti. Ang, Leo'ya cevap verdikten sonra,

Ama Angie... Tamam politik bir konu olmasını istemiyorsun. Fakat, yanii... Bilirsin. Grubun başka bir amacı olması gerektiğini düşünüyorum. Sen benden daha uzun süredir Hogwarts'tasın neye ihtiyacı olup olmadığını daha iyi biliyorsun. Sadece düşüncemi söylüyorum Ang. Ders çalışıp, bina puanı kazanmayı zaten Hogwarts'ta okuduğumuz için yapmalıyız. Klübü farkli şeyler yapmak için kurmalı ve ilerletmeliyiz bence. Bu sadece benim fikrim. Demek istediğim daha geniş bir konu için.

Düşüncelerini anlatabildiğini düşünmüyordu, bu yüzden "Hadi ama anlamışsındır." bakışı ile Angie'e bakıp gözünü yardım istercesine Pyra'ya çevirdi.

Bu klüpte olmasa da onların yaptıklarını yapabilirdi. Sadece arkadaşlarının yanında olması daha verimli yapabilirdi bu çalışma olayını. Şuan aklına bir fikir gelmiyordu ama, farklı bir konu için mücadele vermelilerdi. Bina puanlarını zaten yükseltmek istiyordu. Bu grupta olmadan da Hufflepuff için çalışabilirdi.

Angie endişeli ve mutsuz görünüyordu. Bunu anlamamıştı. Böyle bir amaca hizmet eden bir grup kuruyorsa bu kadar endişeli olmamalıydı. Çünkü kurallara aykırılık yoktu. Fazla bir amacı da yoktu. Profesörler de buna kesinlikle destek verirdi.

Leo arkasına yaslandı ve Ang'e bakarak 'Haklısın gerçektende hepimiz takımdayız' dedi. Aslında birazda gücenmişti. Ang'de bu işin uzayacağını anlamıştı galiba. Maximillian'ın sorusuna cevap vermişti ama anlaşılan Maximillian tatmin olmamıştı ki tekrar başladı


-Ama Angie... Tamam politik bir konu olmasını istemiyorsun. Fakat, yanii... Bilirsin. Grubun başka bir amacı olması gerektiğini düşünüyorum. Sen benden daha uzun süredir Hogwarts'tasın neye ihtiyacı olup olmadığını daha iyi biliyorsun. Sadece düşüncemi söylüyorum Ang. Ders çalışıp, bina puanı kazanmayı zaten Hogwarts'ta okuduğumuz için yapmalıyız. Klübü farkli şeyler yapmak için kurmalı ve ilerletmeliyiz bence. Bu sadece benim fikrim. Demek istediğim daha geniş bir konu için.

Leo ellerini masaya uzatarak' Peki o zaman neden bize hangi konuya yogunlaşmamız gerektigini söylemiyorsun. Bence Ang haklı öncelikli görevimiz Hufflepuf'un şampiyon olması ama istemiyorsanda gidebililrsin seni burda zorla tutan yok' dedi.

Leo aslında yavaştan anlıyorduki Ang biraz zor durumdaydı ve biraz yardımda fena olmazdı. Tam o anda Pyra konuşmaya başladı

"-Aslına bakarsanız....ßen Ang..ile bir konuda aynı fikirdeyim..Yani evet hepimizin ilk amaçlarından biri binamızın iyi bir imaj çizmesidir..Bunda hepimiz hemfikiriz..Bunun dışında bu imajı çizmek için hepimiin farklı konulardan çıkış noktası yakalayarak,planlar yapmak isteyeceğide bir gerçektir"...Aslında Leo dinliyordu ama az önceki laflardan pek bi fark yok gibiydi

"-Yani tek başına tekil bir kişi tüm isteklerini gerçekleştiremez..Kendi gibi insanlara ihtiyaçç duyar..ßen her zaman söylerim..İnsanlar her zaman yalnızdır..Sadece etraflarında onlar gibi yalnız olan insanlar vardır ve paylaştıkları tek ortak şey yalnızlıktır.."

"-Hepimiz teker teker fikirlerimizi ve enşelerimizi ortaya koyalım..Elbetteki..Yani mutlak surettle ortak yanlar çıkıcaktır..Buna göre adım atıp,tol çizmek çok daha iyi..Getirilecek çözümler alternatifler daha rahat bulunacağından eminim..Ama gerçekten birlik tüm bunları yapabilmek için en önce oluşturulması gereken şey bence"...

Leo bir ayağını bacagının üstüne attı ve Pyra'ya bakarak 'Bence Ang farklı bir şey demedi. Asıl amacımız şampiyonluk olmalı. Ama bazılarımız bunun guruplaşmaadan yapılabilecegini düşünüyor gibi'' dedi ve gözlerini hiç ayırmaksızın Maximillian'a baktı

Leo'nun söyledikleri ortama kavga kokusu veriyordu. Saçma bir konuda celallenmişti.

Öncelikli görevimiz Hufflepuff'ın şampiyon olması mı? Zaten herkesin öyle Leo. Şuan da düşündüğünüz şey zaten herkesin yaptığı birşey. Sadece biz grup olarak yapıcaz tek farkı bu, eğer böyle olursa da ben gruplaşmanın taraftarı değilim. Kendi aramızda grup oluşturacağımıza tüm Hufflepuff olarak çalışmalıyız bu konuya. Zaten binaların amacı da bu.

Aslında daha konuşabilirdi ama Pyra konuşmaya başlamıştı. O her konu da Max'in yanındaydı ama daha ilk cümlelerini söylerken Max "Hadi ama Pyra!! Bu da ne demek?" diye ona anlamsız anlamsız bakmaya başlamıştı bile. Bu arada Pyra da "Acaba beni dinliyorlar mı?" diye herkesi süzüyordu. Angie ile aynı düşünceyi savunuyor gibiydi.

Pyra'yı tüm konuşmasını bitirip sessizliğe bürününceye kadar bekledi. Sonra dirseğiyle hızla koluna vurdu. Fısıldayarak Beni desteklemen gerekiyordu. dedi. Bu konulara çok takmasa da Leo onu rahatsız etmişti.

Ang farklı bir şey demedi. Asıl amacımız şampiyonluk olmalı. Ama bazılarımız bunun guruplaşmaadan yapılabilecegini düşünüyor gibi

Çok ileri çıkıp konuşmak pek Max'a göre değildi, ama olmuştu bi kere. Leo'nun sadece ortama göre konuştuğunu düşünüyordu.

Evet. Aynen öyle düşünüyorum. Zaten puanları gruplaştığımız için almıycaz ki. Puanlar dersteki durumumuza ve davranışlarımıza göre. Bunları gruplaşmadan yapabiliriz. Hem şöyle de düşünüyorum; eğer sadece oturup ders çalışırsak binayı iyi bir yere getireceğimize inek ve ezik olarak tanıtırız. Zaten Hufflepuff denince akla gelen tiplemeden hoşlanmıyorum. Bence bu izlenimi farklı olarak ve farklı işler yaparak elde etmeliyiz.

dedi. Arkadaşlarının konuya çok dar baktıklarını düşünüyordu.

Ang ortada gerginlik yaratan bir durum olduğunun farkındaydı. Birden kendi kendine küfretti. Ne yapmak istese tam tersi oluyordu. Bu gerçekten korkunç bir durumdu. Tartışmalardan ve münakaşalardan nefret ediyordu yeterince. Güzel bir şeyler yapmak için buraya gelmiş olmaları ve şuanki durumun iç karartıcılığı da yeterince üzücüydü. En üzgün bir afedeyle herkesi susturmak istercesine elini havaya kaldırdı. Herkes başını çevirip ona bakınca bir yudum su aldı ve derin bir nefes alıp söylemesi gerekenleri toparlamaya çalıştı. Hiçbir işi doğru düzgün yapmayacak mıydı? İyi bir iş yapmak istemişti sonucu bu muydu? Hayat gerçekten hiç de adaletli değildi neden o adaletli olmaya çalışıyorduki? İşte tam o an bu sorunun cevabını fark etti. Çünkü o buydu. Adaletliydi, onu Angie Lilith McCullers yapan şey bu adaletiydi. Suratında cevabı bulmuş olmanın verdiği huzurla başını kaldırdı ve önlerindeki seneyi onlardan ayrılmadan geçirmeyi planladığı arkadaşlarına baktı. Hepsinin parlak fikirleri, onlar kendileri yapan özellikelri vardı. İşte tam da bunun için oradaydılar. Kendileri olmak için..."

"Oooo... Biraz sakin olalım. Öncelikle Max demek istediğini çok iyi anlıyorum ama bu konuda farklı şeyler yapabiliriz, o konulardan uzak durmaya çalışıyorum. Ayrıca bahsettiğim şey oturup "ineklemek" değil. Ayrıca tek başımıza bu akdar başarılı olacağımız konusunda seninle hemfikir değilim. Kulübün amaçlarını genişleteceğiz. Üzgünüm ama söz veriyorum bugün amaçlarımızı daha da genişletecek kararla alacağız. Pyra, destek olduğunu için teşekkürler ve Leo lütfen bir sakin olur musun? Kimsenin bir yere gittiği yok! Kimseyi bir yere göndermiyorum."

Derin bir nefes aldı herkesin sakinleşmesini istiyordu. Buna kendisi de dahildi. Hatta özellikle kendisi dahildi. Suratında alışıldık svecen gülümsemesiyle suyunun son yudumunu da aldı. Buzlar iyice arimişti. Su buz gibiydi. Genizinden geçerken Ang'in boğazını dondurdu ancak bu onun hoşuna gitmişti. Şimdi durum kulübün amaçalrını genişletmeye gelip çatmıştı. Ang bu konuyu düşünmek için bir süre gözlerini yumdu ve sonra aniden parlayan gözlerini araladı. Cevap tam önündeydi. Niçin bunu daha önce düşünememiş olduğunu bilmiyordu. Heyecanla arkadaşlarına döndü. Ne yapacakşarını bulmuştu.

"Tamam şuna ne dersiniz; hepimizin bir kişiliği ve hedefleri var. Muhakkak bunları belirlerken bize yardımcı ve rehber olan insanlar çıktı. Niçin bu sene Hogwarts'a yeni gelmiş olan ufalıklara yardım etmiyoruz. Benim önerim bu daha iyi fikirleriniz olacağına eminim. Söz sizde şimdi."

Leo sinirli bakışlarla Maximillian'a bakıyordu

'Evet. Aynen öyle düşünüyorum. Zaten puanları gruplaştığımız için almıycaz ki. Puanlar dersteki durumumuza ve davranışlarımıza göre. Bunları gruplaşmadan yapabiliriz. Hem şöyle de düşünüyorum; eğer sadece oturup ders çalışırsak binayı iyi bir yere getireceğimize inek ve ezik olarak tanıtırız. Zaten Hufflepuff denince akla gelen tiplemeden hoşlanmıyorum. Bence bu izlenimi farklı olarak ve farklı işler yaparak elde etmeliyiz.'

Leo umursamaz bi tavırla ' Demek hufflepuf diyince aklına bunlar geliyor gerçekten iyi' . Leo gerçekten sinirlenmişti, yanınaki Barclay'e baktı tıoplantı başından beri konuşmamıştı. Pyra ise apayrı bi şekilde davranıyordu. Geçen yılki Pyra gitmişti resmen. Leo Ang'e baktı bu drumdan hoşnut olmadıgı belliydi

"Oooo... Biraz sakin olalım. Öncelikle Max demek istediğini çok iyi anlıyorum ama bu konuda farklı şeyler yapabiliriz, o konulardan uzak durmaya çalışıyorum. Ayrıca bahsettiğim şey oturup "ineklemek" değil. Ayrıca tek başımıza bu akdar başarılı olacağımız konusunda seninle hemfikir değilim. Kulübün amaçlarını genişleteceğiz. Üzgünüm ama söz veriyorum bugün amaçlarımızı daha da genişletecek kararla alacağız. Pyra, destek olduğunu için teşekkürler ve Leo lütfen bir sakin olur musun? Kimsenin bir yere gittiği yok! Kimseyi bir yere göndermiyorum."

Leo doğrudan Ang'e bakarak' Peki tamam bundan sonra ben sadece dinliyorum tamam. Bütün fikirlere açagım yani.' Leo bunu alaycı bir tavırla söylemişti. Herkesin olmasada çogunun sinirleri gergidi. Ang'in aklına bişey gelmişti galiba. Topluluga dönerek

"Tamam şuna ne dersiniz; hepimizin bir kişiliği ve hedefleri var. Muhakkak bunları belirlerken bize yardımcı ve rehber olan insanlar çıktı. Niçin bu sene Hogwarts'a yeni gelmiş olan ufalıklara yardım etmiyoruz. Benim önerim bu daha iyi fikirleriniz olacağına eminim. Söz sizde şimdi."

Leo sadece ellerini kaldırdı ' Ben birşey demiyorum. Siz karar verin ' dedi ve balkabağı suyuna uzanarak aldı ve yudumlamaya başladı.

Sadece fikirlerini söylemişti, ortamı germek gibi bir amacı yoktu ama eğer fikirleri için kavga gerekiyorsa tabii ki seve seve kavga da ederdi. Fazla düşüncelerini dile getirmeyi sevmemesine ramen, şuanda getirmişti ve sonuna kadar kendini savunacaktı.

Demek hufflepuf diyince aklına bunlar geliyor gerçekten iyi.

Ahh hadi ama Leo! Hiç mi beni dinlemiyosun. Şu kafandaki düşünmeni sağlayan şeyi çalıştırıp öyle konuşmaya başlasan. Orda ben böyle düşünüyorum demedim Hufflepuff'lı olmaktan gurur duyuyorum. Fakat burda başka insanlardan bahsediyorum.

Leo ile istediği kadar laf kavgasına girebilirdi. Hatta tatil olduğu için büyü yapamadıklarından Muggle usulu kavga bile yapabilirdi, ama konu fazla ilerlemeden Angie herkesi susturdu.

Oooo... Biraz sakin olalım. Öncelikle Max demek istediğini çok iyi anlıyorum. ama hayır anlamıyordu tamamen farklı anlamıştı. Max burda sadece asilik için ve ya sadece konuşmak için konuşmuyordu. Düşünceleri vardı. ama bu konuda farklı şeyler yapabiliriz, o konulardan uzak durmaya çalışıyorum. Ayrıca bahsettiğim şey oturup "ineklemek" değil. Ayrıca tek başımıza bu kadar başarılı olacağımız konusunda seninle hemfikir değilim. Kulübün amaçlarını genişleteceğiz. Üzgünüm ama söz veriyorum bugün amaçlarımızı daha da genişletecek kararla alacağız. Pyra, destek olduğunu için teşekkürler Evet. Pyra teşekkürler (!) ve Leo lütfen bir sakin olur musun? Kimsenin bir yere gittiği yok! Kimseyi bir yere göndermiyorum.

Bu konuşması sadece ortamı sakinleştirmek içindi ama zaten ortam baştan beri soğuktu. Angie sözünü bitirince ilk Leo sadece Angie'ye bakarak;Peki tamam bundan sonra ben sadece dinliyorum tamam. Bütün fikirlere açagım yani. dedi dalga geçercesine. Max buna aldırmadı. Leo'nun biraz da kendi fikirlerini ileri sürmesini istemişti, ama susup sadece dinlemesi de iyi bir fikirdi. Max'in şuanda duymak istediği sadece Angie'nin amaçlarımızı geliştirecek kararlarını duymak istiyordu. Angie'ye düşünmesi için şans verip sadece sustu ve ona baktı.

"Tamam şuna ne dersiniz; hepimizin bir kişiliği ve hedefleri var. Muhakkak bunları belirlerken bize yardımcı ve rehber olan insanlar çıktı. Niçin bu sene Hogwarts'a yeni gelmiş olan ufalıklara yardım etmiyoruz. Benim önerim bu daha iyi fikirleriniz olacağına eminim. Söz sizde şimdi."

Yok. Hiç bir ilerleme yoktu. Acaba sadece yokum diyip kalkıp gitse miydi? Bu iyi bir fikir olabilirdi. Hem zaten Pyra'nın onun yanında olmadığından dolayı şok geçirmiş haldeydi. Yandan Leo Ben birşey demiyorum. Siz karar verin. deyince sırıttı ve fısıltıyla, Birinin ilk önce bu ufaklığa yardım etmesi gerekiyo. dedi.

Sonra sesini daha yükselterek Ufaklıklara yardım etmek biraz garip. Yani demin de dediğim gibi. Bunu bir grup olmadan da yapabiliriz. Benim kastettiğim şeyler. Daha çok büyü, daha çok ödül, daha çok yaramazlık. azıcık durdu kendi kendine gülümsemeye başladı. Düşününce tamamen arkadaşlarına ters gibi duruyordu söyledikleri.

Karşısındakiler düzgün oturalım, ders çalışalım, profesörlerin gözüne girelim derken; o da burda kalkmış daha çok büyü, daha çok yaramazlık diyordu. Bu yaramazlık sadece gizli işler demekti. Tabii bir kaç kuralla da uymasalar hiç birşey olmazdı, ama galiba bu şekilde düşünen sadece kendisi vardı. Daha önce hiç böyle olmamıştı. Onlara hiç ters düşmemişti ama olaylara çok düz bakıp sadece puan ve iyi bir yer kazanmak için iyilik meleği olmak ona hiç te cazip gelmiyordu.

Angie'nin ortamı yumuşatmaya çalıştığını biliyordu. Zaten Max'ın amacı da germek değildi. Sadece düşüncelerini söyleyip onları savunuyordu. Yanında oturan Pyra'ya göz ucuyla baktı, ondan düşüncelerine yardım geleceğini sanmıyordu ama bu iyilik meleği olayının Pyra'nın kişiliğine tamamen ters olduğunu biliyordu.

Susup sandalyesinde oturan Leo Maximillian'ın az önceki lafına cevap verdigini duydu

Ahh hadi ama Leo! Hiç mi beni dinlemiyosun. Şu kafandaki düşünmeni sağlayan şeyi çalıştırıp öyle konuşmaya başlasan. Orda ben böyle düşünüyorum demedim Hufflepuff'lı olmaktan gurur duyuyorum. Fakat burda başka insanlardan bahsediyorum.

Leo sadece sırıtarak 'Bunuda acayip belli ediyosun ya ' diye fısıldadı yanındaki abisine. İkside sırıtmaya başladı. Ang herkesi susturmaya çalışıyordu. Leo düşündüdü grup başkanı olmak için gerçekten iyi degildi. Leo Ang'in yeni fikirine sadece kafasını sallayıp pek gönüllü olmadıgını anlatmak istemişti. Leo kendisinin konuşmuyacagını söylediginde Maxinillian'ın Pyranın kulağına eğilerek fısıltıyla 'Birinin ilk önce bu ufaklığa yardım etmesi gerekiyo.' dediigini duydu. Leo'nun yüz hatları iyice gerilmişti tam ayağa kalkcakken abisinin onu tuttugunu gördü 'Leo başka sorn yok' dedi. Leo sadece yumruklarını sıkarak oturmayı tercih etti.

Leo Ang'in sözlerinin üstüne Maximillian'ın 'Ufaklıklara yardım etmek biraz garip. Yani demin de dediğim gibi. Bunu bir grup olmadan da yapabiliriz. Benim kastettiğim şeyler. Daha çok büyü, daha çok ödül, daha çok yaramazlık.' dedi. Leo ne kadar kızgın olsada söylediklerinde haklıydı konuşmak istemiyordu ama Ang'e bakrak 'Haklı bunu guruplaşmadanda yapabiliriz yani bizim yapmamız gerekenler Maximillian'ın da dedigi gibi Daha çok ödül, büyü, yaramazlık bencede haklı yani şu küüçüklere yardım meselesini grup olmadanda yapabiliriz dedi ve bardagının sonunda biraz kalmış olan balkabağı suyunu bir dikişte bitirdi.

Ne kadar Maximillian'a kızgın olsada dediklerinde haklıydı. Leo okulda sadece ders çalışıp ineklemek isteimyordu. O daha çok eğlenmek istiyordu ama bu grup tamamen yapmak istediklerine karşıydı. Sadece ders'i düşünüyordu. Sadec ufak bir anlıgınada olsa gruptan ayrılma düşüncesi geçti aklından ama bir tek kendisi ayrılırsa gerçekten berbat bir durum olurdu. Bunun yerine oturup olacakları görmek istedi

Pyra olan biteni izlemeye yeniden koyulmuştu ki birden nefes almakta zorlandığını farketti...ßu aslında yazın ortaya çıkmıştı doktora gittiklerinde önlem alınıp,ilaçlar gerektiği zamand akullanılmazsa kötüye gidebileceği söylernmişti..Sandalyesini bitkin bir şekilde itti ve masaya sessiz bir şekilde "-Hemen geliyorum diyerek" koşa koşa lavaboya gitti..Masadakiler Pekte farketmeişlerdi aslında..Yediği içtiği ne varsa tamamiyle çıkarmıştı..Bu alışageldik bir durum olmaya başlamıştı artık..Ve sıkıcı bir boyuttaydı.Artık ne zaman biticek diyer beklemekten vazgeçmişti Pyra..Midesini tuta tuta suratında bir iğrençlik ifadesiyle Maaya geri döndü.Herkes bıraktığı gibiydi..Masada bir sessizlik hakimdi..

Pyra Leo'nun önündeki bardağa baktı..Bitmişti..Max'ın önündeki bardak hala doluydu..Yine hiç bir şekilde izin itemeden aldı ve cebinden çıakrdığı bir ilacı ağzına attı..Kimsenin görmemiş olduğunu umarak..Boğaz<ını temizleyip deirn bir nefes alınca rahatladı ve söze girdi...

"-Aslında Max'e katılıyorum..Yani bizim binamıza iyilik melekleri sıfatı çoktan yerleştirilmiş..Yani zaten birileri bu iyiliklei zamanında yapıp bu güne bu adla gelmiş..Ama farklı büyülerle,kimi zaman ufak kaçamak ve yaramazlıklarla imajını değiştrebiliriz.."..

Leo'nun ve Max'ın aynı fikirde olması ilk kez oluyordu belkide..Pyra belkide artık arada kalmam diye ilk kez düşündü..Fİkre bakılırsa haklıalrdı..Geçen sene Max ile boş odada yaptıklarını hatırladıkça gülüyordu..Tabii Leo ile kütüphanede kitap arayıp araştırma bahaneleri üzerine yaptıkları.. Az şeyler değillerdi ve herkesçe tanınmışlardı neredeye..Tüm bunları hatırladı ve mide ağrısını bir anlık unutarak gülümsedi...

Ang gerçekten başının şiştiğini hissedebiliyordu. Adeta bir çıkmaza düşmüştü. Bu sıcak havada vücudu deli gibi terliyordu. Genç kız gözlerini tekrar kıstı ve başını ellerinin altına aldı. Bir şeyler yapmalıydı, acilen bir şeyler düşünmeli ve bu kulübü daha "işe yarar" daha "ilgi çekici"bir hale getirmeliydi. Bu masanın etrafında toplanmış onca kişinin içinde bu yalnızca onun göreviydi. Eğlenceli ve güzel oalcağını vaat eden o idi. Ve bunu sağlamalıydı. Kendi kendine küfretti. Niçin altından kalkamyacağı bir işi yüklenmeye çalışırdı ki. Neden, sürekli ilgi odağı olmak için uğraşıyordu? Küçük bir küfür daha savurdu. Bu işi çözecekti, bunu kendini tekrar olayın merkezine oturtmak için değil, bunu şu an koca gözlerini açmış umutla ona bakan o insanları hayal kırıklığına uğratmamak için yapacaktı. Daha fazla yaramazlık, daha fazla büyü ve daha fazla ödül ha? Bunu yapabilirdi. Ona sanki saatlermiş gibi gelen birkaç saniyelik sessizliğin ardından Ang sessizliği bozan kişi oldu.

"Pekala, madem öyle size bir teklifim daha var. Bakalım bu ilginizi çekecek mi? Biliyorsunuz ben bir Muggle doğumluyum. O yüzden bu konuda size pek yardımcı olamam ama elimden geleni yaparım. Eğer derseniz ki biz kendi yağımızla kavruluruz..."

Ang gözlerini hafifçe devirdi. Kasdetmek istediğini hiç biri tam olarak anlayamamıştı tabiki ama o da konuşurken bir yandan da bu fikri aklında tam olarak oturtmaya çalışıyordu. Tamam, yapabilirlerdi. Bu işi kendi kendilerine haledebilirlerdi. Öyle de yapacaklardı. Ang az önce yenisini sipariş ettiği suyundan bir yudum aldı ve belki on bininci defa boğazını temizledi. Şimdi herkes büyük bir sukunetle ona bakıyordu.

"Eminim evlerinizde küçük ya da büyük bazı kütüphaneler vardır. Bizim sınıflarımızın hatta Hogwarts'ın üzerinde büyüler ve iksirler içeren kitaplar... Bu kitapları Hogwarts'a getirmenizi ve buradaki büyüler üzerinde çalışmayı öneriyorum. Ben de elimden geldiğince kütüphanedeki kitapları inceler ve buradan bir şeyler çıkarmaya çalışırım. Bu hem Hogwarts için de yaptığımız gizli bir örgütleşme ve tüm Profesör'lerden gizli bir bilgilenme süreci olur, hem de daha fazla büyü olur. Evet?"

Max konuştuktan sonra gülümseyerek Pyra'ya bakmıştı ama Pyra iyi gözükmüyordu. "Hemen geliyorum" diyerek kızlar tuvaletine koşmuştu. Buna anlam verememişti. Normalde kalkıp peşinden gitmeliydi ama Leo konuşmaya başlayınca bundan vazgeçti.

Şok içinde Leo'yu dinledi. Hiç bir zaman aynı fikirde olmamalarına karşın şimdi ona katıldığını belirtiyordu. Kendini tutamadan Leo'ya güven verici bir gülüş fırlattı. Bu arada Pyra geri dönmüştü. Gelirken midesini tutuyordu ve sapsarı bir rengi vardı. Aynen her kustuktan sonra aynaya baktığında Max'ın gördüğü ten rengi gibi. Pyra gelip yanına oturduğunda endişeli bir şekilde. Miden bulanmış hatta kusmuş gibi duruyorsun, iyi misin Pyra? diye sordu. Bu arada Pyra, Max'ın önündeki Balkabağı suyunu alıp içti. Sonra da konuştu. Konuşmasında Max'ın düşüncesini desteklemişti ama sesi çok korkunç bir şekilde hastalıklı çıkıyordu. Sözünü bitirince Max sorusunu yeniledi. İyi olduğuna emin misin? Hiç de öyle gözükmüyor.

Bu arada Angie'nin onları ortak bir konuda birleştirmek için bir takım şeyler düşündüğü belliydi. Max kendini birden suçlu hissetti. Angie'yi zor duruma düşürmeyi istememişti. Belli bir süre herkes sessiz kalmıştı. Bu sessizlikler baya bir sinir bozucuydu. Kimse konuşmuyor sadece birbirlerine bakıyorlardı. Sanki konuşmaya çekiniyormuşlar gibi, ama hepsi arkadaşlardı ve aralarında çekinme gibi birşey yoktu, olmamalıydı. Sonunda Angie sessizliği bozdu. Bu yüzden Max ona minnettardı.


-Pekala, madem öyle size bir teklifim daha var. Bakalım bu ilginizi çekecek mi? Biliyorsunuz ben bir Muggle doğumluyum. O yüzden bu konuda size pek yardımcı olamam ama elimden geleni yaparım. Eğer derseniz ki biz kendi yağımızla kavruluruz... Eminim evlerinizde küçük ya da büyük bazı kütüphaneler vardır. Bizim sınıflarımızın hatta Hogwarts'ın üzerinde büyüler ve iksirler içeren kitaplar... Bu kitapları Hogwarts'a getirmenizi ve buradaki büyüler üzerinde çalışmayı öneriyorum. Ben de elimden geldiğince kütüphanedeki kitapları inceler ve buradan bir şeyler çıkarmaya çalışırım. Bu hem Hogwarts için de yaptığımız gizli bir örgütleşme ve tüm Profesör'lerden gizli bir bilgilenme süreci olur, hem de daha fazla büyü olur. Evet?

Bu harika olur! dedi kendine hakim olamadan. Angie'nin bu fikri çok iyiydi. Evde ailesinin aldığı ve kapağını bile açmadıkları bir sürü iksir kitabı vardı. Onları Hogwarts'a getirip ilgisini çeken şeyleri yapabilirlerdi. Zaten iksir en haz aldığı dersti.

Evde bir sürü iksir kitabı olduğuna eminim. Hiç kapaklarını açmadım ama babamın iksirlere ilgisi var. İşimize yarayan yaramayan bir sürü tarif vardır. Hem annem de eskiden Hogwarts'ta hep yeni ve gizli büyüleri araştırırmış. Sorarsam eski kitaplarını bulup bana verir ve bir şey daha var, şu çalışma olaylarını gizli yapacağımıza göre gidip Hufflepuff ortak salonunda çalışamayız. Başka ve gizli bir yer gerekir.