Tezgâh

Konu: Tezgâh Ptsi Ocak 26, 2009 10:12 am

Bir nevi bar kısmıdır. Tezgâhın arkasında Bay Jagger bulunur. Mermerdir ve üstünde her zaman bok böcekleri gezer. İçkilerin 1/4'ü bu tezgâhın dolaplarında bulunur. Jagger'ın bulunduğu yerde ise bir musluk, bir kaç bardak ve her zaman kendi içtiği votkası olur.

Konu: Geri: Tezgâh Ptsi Ocak 26, 2009 10:46 am

Zaman: Akşam üzeri...
Oyuncular: Febr & Eileen
Kurgu: Yeni tat...
________________

Evin pürüzlü duvarına sağ eliyle dayandı, düşüncelerinin garip bir şekilde dışarı vurulması ile vücudun da hissettiği aynı bitkin duygu. Öyle zamanlarda vücudunda ki tüm enerjinin çekildiğini hissediyordu. Derin bir nefes alıp kendine gelmeye çalıştı. Onun bu halini kimsenin görmediğine emin olmak için bakışlarını dikkatlice dolaştırdı. Etrafın tüm çekiciliği kaybolmuş gibiydi; tek tük geçen insanların doldurduğu sokakta ilerleme gücünün yok olduğunu biliyordu. Elerini yavaşça duvardan çekip, füme rengi cüppesinin içine soktu ve sırtını yavaşça soğuk zemine dayadı. Soğuk cüppesinin ardından ona ulaşıyor onu biraz daha kendine gelmesini zorluyordu. Önünden geçen birkaç büyücünün meraklı bakışlarına karşılık vererek onların gidişini izledi. Ne yapması gerektiğine emin değildi. Bakanlığa dönmeyeceğine emindi ama eve de dönmek niyetinde değildi. Sokağa sıralanmış dükkanlarda bakışlarını gezdirdi bu sefer; yaptığı kehanetin etkisi vücudundan akıp gitmişti şimdi içkiyi düşünürken. Vücuduna iyi gelecek tek şeyin uyarıcı etki edecek bir içki olacağına emindi.

Yavaşça attığı her adımda hareketlerini kontrol altına almaya başlamıştı. Gitmek isteyeceği yerden son derece emin adımlarla Domuz Kafası’na doğru ilerledi. Buraya gelmeyeli ne kadar olmuştu kendi bile bilmiyordu. Okuldan mezun olduktan sonra ne kadar gelmişti ki. Çok değişikliğe uğramamış bir yerdi. Domuz Kafası’na doğru karşı tarafa geçmek için yöneldiği an değişik bir tabela dikkatini çekmeyi başarmıştı. Dükkanın tam karşısında üzerindeki yazıları okumaya başladı. ‘Muggle içkileri mi? Garip.’ Farklı olan her şeye bir derece açık olan biri için kararını çabuk vermişti. Sokağın direk karşısına hızlı adımlarla ilerlemeye başladı. Dükkanın içini de içkiler kadar merak ediyordu. Yavaşça araladığı kapıdan içeriye süzüldü. Kapıda birkaç saniye öylece etrafa bakındı. Şu ana kadar farklı bir şeye rastlamamıştı. Gözleri tezgahtaki adama takıldı. İçkiler hakkında yorum alacağı tek kişi o olmalıydı. Masaların arasından yavaş adımlarla tezgaha ilerledi ve bardaklarla ilerleyen adamda gözlerini sabitleyerek yüksek tabureye oturdu. Adamın onu fark ettiğinden emin değildi. Sakin ses tonuyla dikkatini çekmeye çalıştı.

“ Merhaba, yardımcı olabilir misiniz?”

Konu: Geri: Tezgâh Ptsi Ocak 26, 2009 11:05 am

Müşterisiz bir öğlenin ardından güneş dağların ardına saklanmaya başlamıştı. Ferb'in elinde yetmişlik bir rakı vardı. Arada sırada bir iki yudum ondan içiyor, beş-on dakika kestiriyordu. Ne güzel bir içkiydi bu böyle. Alkolün etkisi tüm vücudu sararken şişenin yarısı da boşalmıştı. Türkler bunu genelde su katarak içerdi fakat bu Ferb'e göre değildi. O daha ağır şekilde içmeyi yeğlemişti hep. Bu dükkanı da bu nedenle açmıştı zaten. Bir haftadır yıkamadığı koyu renk saçlarını elleriyle sevip okşarken bir ses duyar gibi oldu, sanki kapı açılmıştı. Ama ayağa kalkıp oraya bakmaya üşenmişti. O da içinden küfredip omuz silkti. Gerçekten önemli bir şey varsa onu uyandırabilirlerdi elbet. Yaparlardı bunu. Ferb bunun verdiği rahatlıkla ağzını şapırdatıp sandalyesine yaslandı. Bir yandan bundan zevk alırken diğer yandan uyumamaya çalışıyordu. Saçma saçma düşünceleri ve kararları onun sarhoş olduğunun kanıtlarıydı. Elinden şişesi düşmüştü. Bu onun uykusunu açan şeydi ve gidip cam kırıklarını toplamaya başladı. O sırada demin farkedemediği şeyin bir müşteri olduğunu anladı. Bir bayan sesi ona;

“ Merhaba, yardımcı olabilir misiniz?” demişti. Ağzı açık bir şekilde ona baktı bir süre. Bu gelenin bir hayalet mi yoksa insan mı olduğunu anlaması birkaç dakikasını almıştı ama canlı renklerinden onun hâlâ ölmediğini anladı. Kadının görünüşüne baktı bir süre. Tepeden tırnağa süzdü onu; gençti -en azından kendisinden gençti-, dalgalı sarı saçları omuzlarına düşüyordu. Hayır hayır, onu hiç görmemişti. Kafasını tezgahın önündeki cam kırıklarına odaklayarak konuşmaya başladı; ''Elbette. Hoşgeldiniz hanımım. Jagger'dan hangi muggle içkisini istersiniz?'' dedi şaklabanlık dolu bir sesle. Sonra cam kırıklarını bir kenara bırakarak bayana menüyü uzattı. Bayan menüyü alırken gözüne bir bok böceği ilişti ve diğer elini kullanarak tüm kuvvetiyle gebertti bok böceğini. ''Afedersiniz madam, bu meretler de ölmedi gitti.''

Konu: Geri: Tezgâh Ptsi Ocak 26, 2009 11:27 am

‘ Sanırım fark edildim.’ Yüz ifadesinde hiçbir değişiklik olmadan adama öylece baktı. Adamın sarhoş olmasının etkisinden mi bilenmez garip bir hali vardı, Belki de görüntüsü kadar sarhoş biri değildi. Buna karar vermekte zorlanıyordu. Hanımım deyişi Eileen’ı hafif dudak hareketi ile gülümsetmişti. İsmi Jagger olduğuna göre karşısındaki adam buranın sahibiydi. İşinden gayet memnun bir hali vardı. Adamın uzattığı menüye elini uzatarak yavaşça onun elinden çekti. Bakışları menüden çok tezgahta onlara doğru ilerleyen böceğe kaymıştı. Adam diğer elini kullanarak böceği tezgaha mıhlamıştı. Eileen bu davranış karşısında başını yana çevirdi elini saçlarına yakın alında bir süre tuttu. Yüzüne şaşkın bir gülümseme yayılmıştı. Adamın hali onu eğlendirmişti, tiksinmesi gerekirken. Alt dudağını garip bir biçimde ısırıp, iki kaşını kaldırarak şaşkın bir ifade adama tekrar baktı. Ne diyeceğini bilemiyordu. Gülümsemesine engel olmaya çalışarak konuştu.

“ Anlıyorum. Önemli değil.”

Adamdan bakışlarını çekip, menüye odaklanmaya çalıştıysa da bir süre aklında biraz önceki olay canlanmıştı. Menüyü okumaya gayret ederek arasından seçim yapmaya çalıştı. Bir kaçının ismini duymasına rağmen denememişti ve karar vermekte zorlanıyordu. Tadacağı içkinin onda farklı bir şeyler uyandırması gerekiyordu. Yakışıklı yüz ifadesine rağmen içki kokusuna bürünüp, cezp edici fazla yönü kalmamış adama alaylı bir bakış attı.

“ Bilemiyorum siz ne önerirsiniz. Muggle içkileri ile pek deneyimim yok. İçimi ısıtacak türden bir şeyler olsun. “

Konu: Geri: Tezgâh Ptsi Ocak 26, 2009 4:22 pm

“ Bilemiyorum siz ne önerirsiniz. Muggle içkileri ile pek deneyimim yok. İçimi ısıtacak türden bir şeyler olsun. “

İçi ısıtacak bir içki... Rakı? Hayır, olmazdı. Rakıları bitirmemeliydi. Ne önerebilirdi? Kadın bilmediğini kendisi itiraf etmişti. O zaman en pahalısını kakalayabilirdi. Ama bu da onun ve Jaggerlar'ın ününe gölge düşürürdü. Ne yapacaktı o zaman? Şu anda düşüncelerini boşaltabileceği bir bok böceği olmasını o kadar çok isterdi ki... Ama lanet olasıca haşereler ortadan kaybolmuştu. Bir an müşterisine saygılı bok böcekleri olduğu için Tanrı'ya şükretti. Ama bunun saçmalığını o saniye anladı. Beyni allak bullaktı. Müşterisini kaçıracaktı şimdi. Düşün Ferb, düşün... Alt tarafı bir içki söyleyecekti fakat amma da abartmıştı bunu. Herhalde pek müşteri gelmediği için böyleydi. İki üç gündür tüm içki stoklarını kendi içiyordu zaten. Kendisine bir tokat atacaktı ki bayanın yanında bunu yapması uygun olmazdı. Onun için silkelendi ve konuşmaya başladı; ''Amerikan Rom'unu önerebilirim. Az biraz serttir fakat tam da istediğiniz gibi şeyinizi ısıtır... Iı, içinizi.'' Bayanın onaylamasını beklemeden tezgâhın altındaki dolaplardan bir şişe rom çıkardı ve yanında da küçük bir viski bardağı. Yanlış bardaktan çıkarmıştı ama bunun önemi yoktu. İçine bir veya iki yudumluk rom doldurdu. Bu, deneme amaçlı bir içkiydi ve bedavaydı. Rakı vermesi daha mı uygun olurdu? Hayır hayır. Rom en uygun içkiydi ve tek dileği bayanın da bunu beğenmesiydi. Ne de olsa fazla müşteri gelmiyordu buraya. Elinde duran bardağa baktı. Ve bir an bayana vermediğini farketti. Nefesini içine hızlıca çekerek bardağı bayana uzattı ve; ''Buyrun tadın, efendim.''

Konu: Geri: Tezgâh Salı Ocak 27, 2009 3:26 pm

Eileen bakışlarını adamın çehresinde dolaştırdı. Düşünceli bir hale bürünmüş adamın yüz hatları bir hayli çekiciydi, belki de bunun kaynağı içkiydi. Adamın bakışları şehlaya dönmüşe benziyordu. Gülümsemenin yerini kahkahaya bırakmamak için kendini zor tuttu. İki kelimeyi bir araya getirişi günlerdir içtiğinin kanıtı gibiydi. ' Şeyinizi demek. ' Bardağı içki ile dolduruşunu seyretti bir süre. Rom adını duymuştu. İçmek için merak ettiği bir içkiyi ilk önermesi belki de tesadüf değildi. Demek dostunun anlattığı kadar iyi bir şeydi. Ama bunu kendisi karar vermeliydi. Adamın bir süre elinde beklettiği bardağa hafifçe uzandı. İlk olarak koklamayı adet edinmişti. Kokusu pek değişik gelmemişti. Biraz kokusu keskindi ama ateş viskisine benzer bir hali vardı. Tek yudumda boğazından süzülen içki ilk anda yakıcı gelmemişti. Daha da derine indiği vakit boğazının yandığı hissetti. Ama içkinin tadı hoşuna gitmişti. Hafifçe yüzünü buruşturduğuna emindi. İlk alışılmadık etkinin yüzüne yansımasıydı.

" Beğendim, Bay Jagger. İçkiler konusunda artık usta olmuş olmalısınız. "

Bir yudum daha alıp, bakışlarını adama doğru çevirmişti. Madem muggle içkilerini deniyordu. Daha fazla bilgi alması gerekirdi. Merak böyle birşey olmalıydı. Zamansız nerede yakalanacağı bilinmez bir konu. Yavaşça tezgaha boş bardağı bıraktı. Rom'un etkisi hala ağzında devam ediyordu. Eileen vücudunun direncini çoğu kez sınasa da bu tür bir içki ile yeni tanışıyordu. Çabuk sarhoş olmamasını ümit ediyordu.

Konu: Geri: Tezgâh Salı Ocak 27, 2009 4:55 pm

Bayanın içeceği vermesinin ardından iri bardağı ikinci kez eline aldı. Zaten tezgâhta duran rom şişesini kavrayıp bu değerli ve güzel içkiyi ikinci bir kez bardağa doldurdu. Fakat bu kez daha çok doldurmuştu, sadece dudak payı bırakmıştı. Bardağı bayanın önüne tekrardan koyduğunda bu kez beğeneceğinden emindi. Bunun verdiği rahatlık, bardağı teslim ettiği sırada suratında bir tebessüme sebep olmuştu. Keçi sakalıyla oynarken bir bardak da kendine doldurup dolduramayacağını düşündü. Ama doldurmaması gerektiğine kanaat getirdi. Bunun iki sebebi vardı, birincisi; müşterisinin yanında bir saygısızlıktı. İkincisi; rakıdan sonra romu içerse midesi karışır ve sabaha kadar kusardı. Bu düşünce aklına gelince suratını ekşitti bir an. Hemen silkelenip kendini bu vazifeden kurtardı. Bayanın içkiyi içişini dikkatle izlerken şimdi aklında başka bir soru vardı; kimdi bu kadın? Adını madını bırak, nerede çalıştığını bile bilmiyordu. Hiçbir yerde görmemişti bu kadını. Görse kesin hatırlardı, evet kesinlikle. Ama görmemişti. Büyük ihtimalle bakanlıkta saçma sapan amaçla kurulmuş bir daireden veya Hogwarts'tandı. Birinci ihtimal daha olağan geldi Ferb'e. Artık sormasından başka çare kalmamıştı. Ama o neydi ki? Kimse kimdi; onun için sadece bir para kaynağıydı. Ama diğer yandan iki kelime -sen kimsin?- bütün merağını yokedebilirdi. Nefsine yenik düşüp bir bardağa rom doldurdu ve bir yudum içti. Romun sert tadı ağzından midesine doğru yol alırken aldığı zevkle gülümsedi. Bu yudumun ardından tekrar düşüncelere daldı. Sonra bir yudumda tüm romu içti. Alkolün verdiği rahatlıkla dilinden şu sözcükler döküldü; ''Afedersiniz bayan amaa... Sizi bir yerden çıkarıyor gibiyim. Acaba bana adınızı ve mesleğinizi bahşeder misiniz?''

Konu: Geri: Tezgâh Salı Ocak 27, 2009 6:00 pm

Önüne konulan dolu bardağa hiç tereddüt etmeden uzandı eli. Aldığı birkaç damlanın etkisini vücudunda çabucak hissetmişti. Dolu bardağı narin gözüken uzun parmakları arasından ağzına doğru götürdü. Tadı ilki gibi hala farklı geliyordu. Adamın önerisi yerinde olmuştu. Tadını bir daha algılamak için kapadığı gözlerini yavaşça araladı. Adamın meraklı gözlerini anlamak için insan sarrafı veya zihinbendar olmak gerekmezdi. Meraklı bakışlarının anlamı çok geçmeden öğrenilmişti. Bardağı hafifçe masaya bırakarak konuşmak için atıldı.

" Beni tanıdığınızı sanmıyorum Bay Jagger, genelde ortalarda pek gözükmem."

Bir yudum daha almak için parmaklarını bardağa uzattı ama içmemeye karar vererek parmaklarını bardağın kenarında yavaşça dolandırmaya başladı. Bakışları bir an için o yöne çevirmesine neden olmuştu. Kendini tanıtmak zor değildi; ama tanıtmak istediğinden emin değildi. Yine önyagılı davranışları onu ele alıyordu. Nedeni bilmediği ve hep sinir olduğu tek huyuydu. Bunu bir kenara bırakarak tanıtmaya karar verdi.

" İsmim Eileen, Eileen Garcia. Bakanlıkta çalışıyorum. Esrar Dairesi'ndeyim. Bu yüzden beni bir yerden çıkarma olasılığınız bir hayli düşük."

Konu: Geri: Tezgâh Salı Ocak 27, 2009 6:29 pm

Demek Esrar Dairesi'nde çalışıyordu. Buna şaşırmamıştı; ne de olsa çok dikkat çekmeyen bir tipti. Kendisi de bunu kabulleniyordu. Ama Gabriel, böylesine genç birinin neden Esrar Dairesi'nde kendini heba ettiğini anlayamadı. Gerçi bu düşüncesi saçmaydı; şu yaşına gelmişti hâlâ Esrar Dairesi'nde neler yapıldığını bilmiyordu. Hiç Esrar Dairesi'nden tanıdığı da olmamıştı, Bakanlık'ta çalıştığı yıllarda da onlardan birini bile görmemişti. Yıllar yitip gittikçe Esrar Dairesi'ne olan merakı da azalmıştı dolayısıyla. Bayan Garcia, artık adını da öğrenmişti. Şimdi ona adıyla hitap edebilirdi. En azından 'hanımım' dan daha iyi bir tabir olacaktı. Bayan Garcia, Bayan Garcia... Beyninde bunu birkaç kez tekrarlayıp aklına yazdı. Bu kadının kim olduğu ile ilgli tüm soru işaretlerinin yerine Eileen Garcia ve Esrar Dairesi gelince; romun da verdiği etkiyle müthiş bir sigara isteği doğdu Ferb'in içine. Elleriyle soğuk mermeri yokladı ve tezgâhın üstünde hiç sigara olmadığını anlayınca pantolonunun ceplerine hücum etti. Sonunda hiç açılmamış bir paket sigara buldu. Naylanumsu paketi tek hamlede sıyırdı ve kartonun kapağını açtı. Beyaz sigarayı eline alırken, bir tane de Bayan Garcia'ya verdi. İçip içmediğini sormamıştı, hayır. Sadece bir sigara vermişti. Asası yardımıyla yaktı sigarayı, muggle işi çakmakları sevmezdi. Sebebi ise en azından on yıl önce çakmak kullanırken bıyığını yakmış olmasıdır. Bu anısı zihninde birden canlanınca ister istemez bıyığına gitti elleri. Hâlâ orda olduğunu görünce rahatladı.

Sigarası yarılanmış, beklemesi için kül tablasını boylamıştı. Ferb boşalan bardağına biraz daha rom doldurdu, tabii Bayan Garcia'nın da bardağını tazeledi -içip içmemek ona kalmıştı. Romdan bir yudum aldıktan sonra konuşmaya başladı; ''Yaklaşık 5 yıl önce ben de Bakanlık'taydım. Evet! Bir seherbazdım. Daha sonra istenmeyen şeyler oldu... Neyse! Sizi o zamanlardan da hiç görmedim -gerçi sizin dairenizden hiç kimseyi görmedim-, acaba yeni olma ihtimaliniz var mı?'' Kelimeler ağzından çıktıktan sonra sorunun saçmalıını farketti. Ama yinede canı birileriyle konuşmak istiyordu. Sonuçta Garcia da ağzıyla kulakları olan bir cadıydı. Böylesine masum bir soruya da ters bir cevap veremezdi herhalde. Verir miydi yoksa? Ferb, daha hakkında bir şey bilmediği biri hakkında böyle atıp tutmamalıydı. Zaten düşüncelerinin aslını birazdan öğrenecekti.

Konu: Geri: Tezgâh Çarş. Ocak 28, 2009 8:20 pm

Ona uzatılan sigarayı iki parmağı arasında yavaşça aldı. İçkisinin yudumlarını sıklaştırdığının farkında dahi değildi. Bu Rom'un onu sardığına emindi o kadar. Bakışlarını adamın üzerinde gezdirdi, sigaradan derin bir nefes alırken, dumanını yavaşça geriye doğru savurdu. İçkinin yanında iyi gidecek tek şeyin sigara olduğu şüphesizdi. Alışık vücudu dumanı ve zehri içinde hissediyordu. Adamın yeni bir bardak doldurmasına izin vererek onu izledi.

" Sekiz yıldır bakanlıktayım Bay Jagger! ama Esrar Dairesi dışında bakanlıkta bir yer bilmiyorum sanırım. "

Kendini bir an işkolik olarak nitelendirdi. Ama Esrar dairesindeki odasında işiyle uğraşmaktan gayet mutluydu. Kehanetlerin bulunduğu odada gezinmek ve onların içine yerleştirdiği gizemi seyretmek sekiz yıldır hoşuna gidiyordu. Ama karşısında seherbaz olduğunu söyleyen bu adama yaptığı kehanetlerden ve onları koruduğundan bahsetmek ayrıntı olurdu. Yavaşça elindeki sigarayı adamın önündeki kül tablasına uzanarak boşalttı ve tekrar iki dudağının arasına yavaşça aldı.

" Bu arada ben ismimi size bahşettim. Sıra sizde müsaade ederseniz adınızla hitap etmek isterim. Bay bayan faslını pek sevmem. "

Yavaşça sigarayı aşağı indirdi ve içki bardağının üzerinde bilindik hareketini yaparak bardağın üzerinde parmağını dolaştırmaya başladı. Bunu alışkanlık haline getirmiş gibiydi. Bakışlarını da adamın üzerinde dolaştırmaya devam ediyordu. Eve dönmediği için iyi yapıp yapmadığını sohbetin devamı belirleyecek gibiydi.

Konu: Geri: Tezgâh Perş. Ocak 29, 2009 1:39 pm

Sekiz yıldır Esrar Dairesi'nden başka bir yere gitmemiş bir bayan... Başlangıçta Gabriel'e çok garip gelse bile sonra önemsemedi. Binbir türlü insan vardı sonuçta, hepsi kendi beklediği gibi olamazdı. Sigaradan bir fırt çekti. Kül tablasından durmaktan daha bu fırtında bittiğini farkederek sigarayı söndürdü. Yerine romunu alıp bir yudum içti. Tüm bunlar gerçekleşirken gözlerine tamam Garcia'ya odaklanmıştı. Suratında da istemsizce oluşan bir tebessüm. Çok aptal durduğuna emindi fakat umurunda değildi. Dalgınlığını bozan Garcia'nın sesi oldu; ona ismini soruyordu ve resmi hitaplardan hoşlanmadığını ifade ediyordu. Bu da bir şeydi. Gabriel'de sevmezdi bu bay bayanı. İsim faslına geçileceğinden dolayı hoşnuttu. ''Gabriel; adım Gabriel Jagger.'' dedi sakince. Kendini tanıtır tanıtmaz da romundan bir yudum aldı, sanki hayati bir ihtiyaçmış gibi... Yeniden Eileen'e bakmak için bakışlarını yukarı kaldırdığında onun da ona baktığını gördü, fakat bu bir şeyi değiştirmedi; Gabriel ona bakışlarını aynen iade etti. Yaralı gözünün seğirmesi üstüne gözünü kaşımak için bu bakışmaya son verdi.

Beyninin içinden yüzbinlerce şey geçiyordu fakat dile gelip onları anlatamıyordu bir türlü. Çünkü o kadar saçma şeyler vardıki düşündüklerinin içinde; yemek tarifleri, içkiler, Morwen... Hiçbiri de Eileen'e söylemek için uygun değildi. Ama sohbetin devamı için birtakım şeyler söylemesi gerektiğini biliyordu. Zihni böyle bir çelişki yaşarken o tedaviyi rom içmekte buluyordu. İnanılmaz şekilde rom, aklına gerekli lafları getirmişti. O da hiç vakit kaybetmeden konuşmaya başladı; ''Baksana... Iıı, Eileen! Esrar Dairesi'nde çok garip şeylerle uğraştığınızı duydum acabaaa, doğru mu?'' kelimeleri uzatıp kısaltarak ikna kabiliyetini yükseltmeye çabalıyordu fakat karşısındaki kadının bunu yutmayacağından emindi. Bir yudum rom içti ve yeni bir sigara yaktı.

Konu: Geri: Tezgâh Cuma Ocak 30, 2009 10:37 am

Mekanın ya da içkin verdiği garip istek onu fazlasıyla rahatlatmıştı. Ne zamandır kendi ile ilgilenmiyordu. Yaşayışı tek düzelikten yoksun olmasına rağmen kendine ayıracak vakit bulamaması oldukça ilginçti. Gözlerini bir an kapadı ve Roseen'i düşündü. Bugün onun için buraya gelmişti ve onun isteklerine ulaşamamıştı. Eve gittiğinde soru yağmuruna tutulacağını düşünmemeye çalıştı. Adamın ismini söylemesi ona fısıltı gibi gelmişti. Bakışlarını hafifçe kaldırdı ve Gabriel'in yüzü düşüncelerinden çekip çıkartmış, gerçek hayata döndürmüştü. Uzun saçlarını geriye doğru savurdu ve sigaranın arta kalan son kısmını kül tablasına gömdü. Artık sadece içki ile ilgilenmek istiyordu. Romun yarısına gelen kısmını içmeye başladı. Adamın tedrigin bakışları arasında yeni bir soru ile karşılaştı.

" Pek değil Gabriel, yüzeysel konularla uğraşılır başta Kehanet! Ya sen neden seherbazlığı bırakıp burayı açtın? "

Adamın cevaplamak istemeyeceği soruları sormasını engellemek için kendi üzerinden soruyu ona yöneltmişti. Onunda anlatacağından emin değildi. Sonuçta seherbazlığı bırakmak için büyük bir sebep olmalıydı. Belki de yoktu! Eileen için önemli olan Rom'u yanında iyi gidecek sohbetin devam etmesiydi. Sırf kendini düşündüğü için bencillik yapıyor olsa da. Bakışlarını yeni yaktığı sigaranın üzerinde dolaştırdı ve en son adamın gözleri ile buluştu. Soruya gelecek cevabı merak ettiğini yeni fark etmişti.

Konu: Geri: Tezgâh Cuma Ocak 30, 2009 11:45 am

Eileen'in sorusu üzerine irkildi; tüyleri diken diken oldu. Öyleki, ağzından sigarası bile düştü. Bu komik durumun daha fazla devam etmemesi için silkelendi ve kendini düzeltti. Küçük sakalını sıvazlarken bir kaç kere açıklama girişimlerinde bulundu fakat kem kümden ileriye gidemedi. Şimdili okkalı bir soru karşısındaydı; ne cevap vermeliydi? Yalan söylemeli miydi? Yoksa gerçekleri mi anlatsaydı? Eileen doğruları bilmeli miydi? Ya da daha doğrusu; Gabriel doğrularla yüzleşmeli miydi? Hayatında hatırlanmaması gereken bir zamandı ne de olsa. Seherbazlıktan atılmak ve ardından gelen olaylar... Sonra bu dükkana tıkılıp kalması. Öte yandan, romun verdiği rahatlatıcılıkla ruhu doğruları söylemesi gerektiğini biliyordu. Gene bir ikilemde olan Gabriel, bir süre daha Eileen'i cevapsızca bıraktı. Romdan bir yudum aldı, sigarasından bir fırt çekecekti ki sigaranın yerde boş boş tüttüğünü farketti. Eileen'i daha fazla bekletmeyerek, nedenini kendi de anlamadığı hâlde doğruları söylemeye başladı; ''Dönemin Sihir Bakanı'nı gördüğüm bir yerde ona küfrettim ve vurmaya çalıştım. Bu nedenle işimden oldum ve birkaç ay da Azkaban'da hapis kaldım. Biraz garip gelebilir, o dönem Gelecek'e falan çıkmıştım.'' dedi, ses tonuyla bu durumu olabildiğince normalmiş gibi göstermeye çalışıyordu, ama başarılı olamayacağından emindi.

Beyni gene bir ikilem içine girdi. Bu seferde söylerek iyi mi kötü mü yaptığından emin değildi. Bu gece içinde oluşan ikilemler fazlalaşmaya başladı. Böyle saçma bir şey daha önce bu kadar fazla olmamıştı hiç. Kafası yorulmaya, hatta sıkılmaya başladı. Ne kadar aptalca duracağının farkında da olsa, kafasına bir kez vurdu. Daha sonra ruhunun alkolik ve mantıklı taraflarını buruşturup zihninin derinliklerine attı. Şimdi sadece Gabriel'di; sadece Gabriel. Tüm gece böyle devam etmesini diliyordu, aklına ne gelirse söyleyecekti ve Eileen'le muhabbetini daha da ileriye götürecekti.

Konu: Geri: Tezgâh Cuma Ocak 30, 2009 12:26 pm

Aklının derinliklerini zorladı. Gelecek Postası'na böyle bir olayla çıkan biri var mı diye? Ama beş sene öncesine kadar uzanan hiçbir haberi hatırlamıyordu. Şimdi tek merakı onun neden Bakan'a duyduğu öfkeydi. Azkabanda kalmanın asıl olduğunu da merak ediyordu. Bu adamın hızlı hayatının buraya hapsolması çok garipti. Yani en azından seherbaz gibi bir mesleği seçip burayı açmasının hızında eksiklik olabileceğini düşünmüştü. Ama seherbazlardan pek hoşlanmazdı belki de şimdi bu durumda olması Eileen'ın hoşuna gitmişti.

" Bakan'da seni bu derece öfkelendiren neydi, Gabriel?"

Bu durum karşısında eğlenmişti. Düşününce o an ki öfke akla gelmiyor, sahnenin değişikliği geliyordu. Bakan'ın tepkili yüz ifadesiydi onu eğlendiren, kimbilir ne şaşırmıştır ve tepki vermekte zorlanmıştır. Yüzüne yenide gülümseme yayımıştı. Rom'dan bir damla daha boğazından aktı ve bakışlarını etrafta dolaştırdı. Pencereden baktığında havanın karardığını fark etmişti. Tekrar Gabriel'e dönerer konuşmasına devam etti.

" Umarım, Azkaban'da zorlanmamışsındır? "

Konu: Geri: Tezgâh Cuma Ocak 30, 2009 2:39 pm

Ard arda gelen sorular üstüne Gabriel bir süre sustu. Bakan'da onu bu derece sinirlendiren şeyler neydi demek... Aslında birçok şey vardı fakat hepsini söylerse çok konuşmuş olurdu ve Eileen'in gözünde kötü bir yer bile edinebilirdi. Onun için daha değişik bir yolla yaklaşacaktı. Romundan bir yudum aldı, daha sonra Eillen ve kendisinin azalan romlarını tazeledi. Bol miktarda alkol ile muhabbeti daha da ilerleteceğini düşünüyordu. Yeni doldurulmuş romdan bir yudum aldı ve boğazını yakmasına izin verdi. Daha sonra Eileen'in ilk sorusunu yanıtladı; ''E saç kesimini beğenmiyordum, bir de kafasındaki melon şapka takımıyla uyuşmuyordu.'' Söylediğine inanmadığı elbette biliyordu fakat herhalde Gabriel'in verdiği yanıttan bu konuyu üstelememesi gerektiğini anlamıştı. Bu ilk sorudan başarıyla kurtulduğunu düşünüyordu, yanıtını da beğenmişti -hem belki Eileen'i güldürebilirdi de. Şimdi sırada diğer bir soru vardı, bu biraz daha düşündürücüydü. Onun için bir süre düşündü. Sonra gerçekten orada hissettiklerini söylemeye başladı; ''Azkaban'a bir kez girince bir daha çıkamayacakmışsın gibi geliyor. Tanrı'nın bile umursamadığı bir yer, okyanusun ortasındaki o kalede bir dakika bile sana yıllarca gibi geliyor, cehennemi yaşıyorsun. Yaşama hevesin yokoluyor, hiçbir şey eğlenceli gelmiyor sana; her şeyi unutuyorsun. Zamanla ordan kurtulabilmek için her şeyi yapabileceğini düşünüyorsun. Ruh Emicilerin kasveti üstüne çöktüğü vakit ise, hayattayken ölmüş gibi oluyorsun.'' söyledikleri nedeniyle kendi dahi korkmuştu. Çünkü bu anlattıklarının hepsi gerçekti ve kendisi yaşamıştı. Hayatının en berbat günleriydi o günler. Şimdi ise adını bile anmak istemiyordu o lanetli yerin. Bu sözleri sarfedince bir süre gözleri ölü gibi, boş boş baktı. Ve sonra onu yeniden hayata döndüren bir yudum rom oldu.

Soruların bitmesini umuyordu, daha doğrusu bunlarla ilgili soruların bitmesini. Biraz da kendisi soru sormalıydı,evet! Ama ne sorabilirdi ki? Sohbetlerinin, artık özel hayattan bahsedebilecek seviyeye vardığını düşünüyordu. Gabriel, zaten buna hazırdı. Onun için acele ederek konuşmaya başladı; ''Neyse! Bu kasvetli konu açıldıkça tüylerim hep diken diken olur,'' gülmeye çalıştı, ''Ee, Eileen. Evli misin?''

Konu: Geri: Tezgâh Cuma Ocak 30, 2009 11:42 pm

Sorgu dolu bakışlarla baktığına emindi, yaradılışı böyleydi Eileen'ın. Soru sormak çekinmediği birşeydi. Herşeyi bilmek ve istemek bazen yorucu olsa da dayanamıyordu. İnsanların aklından geçeni okumamak için kendini frenlesede bazen bu mümkün olmuyordu. Bakışlarını ve gücünü kontrol etmeye çalışarak Gabriel'e baktı. Onun öfkesini belirtirken kullandığı cümleler başını yavaşça eğmesine ve gülümsemesine yol açmıştı. Sanki gülümseyişini gizlemek ister gibiydi. ' Demek şapkayı beğenmiyordu. ' Bakışlarını tekrar ona yönelttiğinde Gabriel'in ciddileşen yüz ifadesi onu tedirgin etti. Azkabanı anlatırken ki soluk alışı bile hala o anı yaşıyor gibiydi. Oraya bir keresinde gitmişti ama ruhemicilerin bayağı uzağında kalıp suçlu değişimini izlemişti. O zaman dahi onları hissetmek için zorlanmamıştı. Tam onun gibi duygular yaşamasa da onu anladığına emindi. Biraz rahatlamak için yeni doldurduğu Rom bardağını yavaşça parmakları arasına aldı. Ağzına götürdüğü o sırada beklenmedik bir soru ile şaşkın bir biçimde Gabriel'e döndü bakışları. Evlilik mi, hiç ona göre bir şey değildi. Bir parmağıyla saçlarının ucunu yaklayıp onlarla oynamay başladı ve bu arada Gabriel'in sorusunu cevaplamak için kısa bir an ona baktı.

" Hayır, şuan için evlilik bana göre değil. Belki de hiç olmayacak! Ya sen ? "

Sözünün bittiği an bakışlarını tekrar bardağına yöneltmişti. İçmek ve içmemek arasında gelip gidiyordu. Rom'un etkisi yavaş yavaş vücudunu sarıyor olmalıydı. Gabriel'in evli olma ihtimali var mıydı? Neden olmasındı? Herkesin ikili ilişkileri Eileen gibi olmak zorunda değildi.