Bar...

Azula, elinde özensiz bir şekilde taşıdığı poşetleri ve baykuş kafesini sallayarak Çatlak Kazan'ın kapısını araladı. Ağzında patlattığı sakızın çat sesi eşliğinde içeriye şöyle bir göz attıktan sonra ise içeri girmek için kapıyı açması bir dirsek darbesinden fazlasını gerektirmemişti. Bu darbe ile hızla açılan kapı tepedeki zile sertçe çarpınca çıkan rahatsız edici ses sebebiyle bardaki adam ona kızgın bir bakış fırlatsa da, Latin kız bunu aldırmayarak içeriye daldı. Ona attığı bakıştan sonra tezgahı cilalamayı sürdüren adama doğru yüznde belli belirsiz bir sırıtışla yaklaşarak ''Hola. Quiero una cerveza'' dedi. Ona tekrar gözünün ucuyla işine bırakmadan soğuk bir ifade bakan adam ''İngilizce konuş!'' dedi kabaca. Azula gülünce adamın suratı daha da düştü. Ne garip bir kızdı. ''Sorun değil. Merhaba, bir bira alabilir miyim'' . O sorusunun İngilizcesini yönelttikten sonra eşyalarını yere bırakıp oturaklardan birine yerleşedursun, barmen de gelişigüzel büyük bir bardak kaymakbirasını önüne çarparcasına koydu.

Naka uzun yorucu bir alışverişin ardından Çatlak Kazanda biraz durup şekerli birşeyler içmeyi planlıyordu. Kendine yepyeni cüppeler ve 2.sınıf Hogwarts kitapları almıştı. Sonra da yolda duran bir adam onu yanına çekmiş. Kulağına bişiler fısıldayarak içinde bir sürü muggle eşyası olan bir torba tutuşturmuştu. Zaten eli dolu olan Naka torbayı yolda değil, çatlak kazanda bişeyler içerken açmayı uygun bulmuştu.

Çatlak kazanın kapısına geldi. Elleri dolu olduğu için kapıyı kafasıyla açmak zorunda kaldı. Bu ne kadar garip dursada başka çaresi yoktu. Dışardaki güzel hava kapının kapanmasıyla etkisini yitirdi ve çatlak kazanın herzamanki loş atmosferi Naka'yı içine aldı. Etrafı kokladığında nem kokusu burun deliklerinden içeri girip akciğerlerini sinirlendirdi, ama bunlar önemli değildi. Sadece oturmak ve aldığı şeylerle oyalanmak istiyordu.

Koşar adımlarla barın yanındaki camın kenarındaki masaya geçti. Torbalarını masanın üstüne bıraktı. Sonra dönüp bara doğru Şey! Bakarmısınız. Çilekli dondurma alıcaktım diye seslendi. Bardaki adam ona keşke bira isteseydi gibisinden bakıp, Bulursam yaparım..... diye homurdandı ve gitti.

Sandalyesinin tüm ayakları eşit olmadından sağa sola sallanmasına rağmen Naka keyfini bozmadı. Tüm loş ortamın içinde cıvıl cıvıl renkleriyle ortamı bozduğu belliydi. Bi de üstüne yeni aldığı şeker kokulu parfümü sıkınca artık loş kokuyu da bozmuştu. Fazla acele etmeden torbaları açmaya koyuldu.

Zilin tekrar çınlamasıyla tekrar açılan kapı, etrafıyla her zaman ilgi ve iletişim içerisnde olan Azula'nın dikkatini hemen çekivermişti. Kendisi gibi, yanlız biraz daha fazla, poşetlerle içeriye giren kıza birasını höpürdeterek içerken şöyle bir baktı. Bardaki sandalyelerden birine yerleşirken barmenin de kıza baktığı dikkatinden kaçmadı. Rhatsız olur mu, olmaz mı emin değildi ancak yinede ona doğru dönmekten kendini alamadı. Bir şey söylemek için tam ağzını açmıştıki yeni gelenin sipariş isteği lafı ağzına tıkadı. Her zamanki gibi somurtan adamın buna vereceği cevabı çok merak ediyor du ki, performansının yerinde olduğunu çok geçmeden belli etmişti. Azula'nın adamın verdiği cevap üzerine kıkırdaması belki de onun için sinir bozucu dan daha öte, rahatsız edici birşeydi. Ancak yanındaki kız oraya geldiğinden beri latin onunla ilgilenmiyordu. ''Merhaba'' dedi aniden kıza hitaben ''Sen de alışveriş yorgunluğu atmak için geldim sanırm'' en büyük gülümsemelerinden birni suraına yerleştirdi.

Naka daha yeni poşetlerden birinin içinden kitapları çıkarmaya başlamıştı ki, barda oturan latin kız aniden ona dönüp selam verdi. Bu davranışı beklemediğinden yerinden zıpladı ve ayaklarında hata olan sandalyenin daha da kötü sallanmasına neden oldu. Yüzünde kocaman gülümseme olan bu kızı tanıyordu. Okulda bir kaç kere görmüştü. Gülümseyerek Hı-Hı.. Yeni ders yılı için. Cübbeler felan, çabuk büyüyorum sanırım. dedi. Bu arada poşetten ilk çıkardığı iksir kitabının sayfalarını hızlıca çevirdi, yanında duran ve onun okul çantası olucak çuvalımsı turuncu çantaya yerleştirdi.

Seni Hogwartsta görmüştüm. 4. sınıftasın değil mi? Ben de 2'ye geçtim dedi. Torbalarını yerleştirirken güzel bir sohbete hayır demezdi doğrusu.

''Ah evet'' dedi Azula neşeyle ''Deslerle aram pek iyi değildir, Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dışında tabii, ama yinede nasıl sınıf atlayacak notları alabiliyorum bende tam anlamadım doğrusu'' yüksek sesle bir kahkaha attıktan sonra birasından bir yudum aldı. Tam da o sırada arkalardan bir yerden tiz bir ötüş kızgınlığını dile getirince, kız yere koymuş olduğu baykuş kafesine doğru baktı. ''Kıskanmasan şaşardım zaten'' Karşsındaki kıza tekrar gülümsedikten sonra eğilerek kafesi yerden alıp bar tezgahı üzerine koydu. İçerisindeki hayvana göre oldukça ufak bir kafesti bu. Simsiyah bir baykuşun gagasıyla köşeleri kemirmesi tuhaf bir ses çıkartıyordu. ''Buda Umbras''diye evcil hayvanını tanıttı Azula

Anladığı kadarıyla bu kız, Naka gibi sadece ilgisini çeken derse yoğunlaşıyordu. Diğerlerinde o kadar üstelemese de yine de normal notlar alabiliyordu. Aynı kendisi gibi. Naka da gülümsedi, ama Azula aniden kahkaha patlatınca yerinden bir kez daha zıpladı. Bu ani hareketlere alışmalıydı yoksa daha binlerce kere zıplıycaktı. Bu arada kız yerde duran kafesi barın üstüne çıkardı. Bu garipti çünkü o kafes barın üstüne gelmeden önce Naka içinde bir baykuş olduğunu fark edememişti.

Buda Umbras.

Naka'ya göre baykuşlar evcil hayvan olarak çok zahmet vericiydi. Zaten hep yanında bir kafesle dolaşmak, ona pek cazip gelmiyordu.

Umbras.. Umbras... Bi anlamı var mı peki? diye sordu yemek torbasını ararken. Çünkü Naka da kıza tavşanı Huntfun'u göstericekti. Onu yemek torbasının içine attığından emindi.

Azula kız ona sorusunu yönelttiğinde abartılı bir şekilde başını salladı ''Elbette. Umbras Latince de gölge demektir. Herkes renginden dolayı olduğunu düşünsede ben huysuz olduğu için ona bu ismi koydum'' sırıttı ''Ama görünüşe bakılırsa ona yeni bir kafes almam gerekecek artık buna sığmıyor gibi'' kafesi tutup şöyle bir sarsınca kuş öfkeli bir ötüş daha koyuverdi. ''Aslında buraya gelmekteki asıl amacım buydu ama onun yerine tüm paramı Quidditch malzemelerine harcadım''

Naka kıkırdamaya başladı. Bu arada torbayı bulmuş ve içindeki havuçları yiyen kahverengi bir tavşanı çıkarmıştı. Tavşan Naka'nın onu kaldırmasına rağmen havuçlardan birini yakalamış ve havada yiyordu. Kahverengi kulakları yanlarına inmiş, suratında komik bir şaşkınlık ifadesi vardı. Bu da benim evcil hayvanım. Huntfun. Aslında beyazdı ama abim bi büyüyle onu kahverengi yaptı. Şimdi de geri çeviremiyor, ama kahverengi daha güzel görünüyor. Her tavşan beyaz, çok sıkıcı. Belki de onu turuncuya çevirmeliyim. Ne dersin? Hem tavşanların kafes derdi de olmuyor. Çantama koyup azıcık da yeşillik attım mı sesi çıkmıyo. Zaten istese de sesi çıkmıyo. dedi gülerek sonra tavşanı masanın üstüne bıraktı. Poşetteki kitapları koymaya devam etti.

''Ay caray! Ne kadar da sevimli!'' diye neşeli bir ünlem koyuverdi Azula masanın üzerindeki pofidik hayvanı eliyle okşarken ''Bak Umbras'' diye sözünü sürdürdü ''Sen de o suratsız ifaden yerine böyle tatlı bir şey olsaydın belki parşomenleri taşırken daha az şikayet ederdin'' siyah baykuş bu söz üzerine sapsarı parlayan gözleri ile sahibesini süzdükten sonra kafesi gagalamayı sürdürdü.Tavşanı biraz daha sevdikten sonra ''Bence kahverengi çok güzel olmuş'' dedi ''Böyle kalsın turuncu sevimlilğini bozabilir.'' Birasından bir yudm daha aldı ''Huntfun'u Hogwarts'a getiriyor musun?''

Hı-hıı.. başını evet anlamında salladı. Bu arada yolda adamın verdiği torbayı buldu. İşte bu! Diagon yolunda yürürken garip bir büyücünün teki bana bunu verdi. İçinde bir sürü muggle eşyaları var, ama yolda bakmadım. dedi ve torbayı karıştırmaya başladı. Torbanın içinde bir sürü garip, yuvarlak, parlak şeyler ve daha farklı ama yuvarlak bir alet çıktı. Naka şaşırmış bi ifadeyle bu aleti eline aldı.

Ne ki bu?