Morwen Arsiãna

Konu: Morwen Arsiãna C.tesi Ocak 17, 2009 8:57 pm

Morwen Arsiãna

~ -Sorunlar… Her şey bu kadar mı zor, bu kadar mı karışık? İnsanlar neden neler oluyor bilmiyor. Karanlık bir labirentin, en dar kolunda ilerlemek bu kadar acı verici olmamalı. Sonunu biliyorum, rahat bırak beni, çekil etrafımdan. İzin ver gidebilirim. Biliyorum orada. Görebiliyorum, uzakta; ama yakınımda. Neden çözemediklerim var benim? Çözülmesi gereken onca şey varken, gözlerimden akan siyah damlalar neden dudaklarıma düşüyor… Dostlarım nerde benim, yoksa onlar, onları içine mi hapsetti bu labirent? Görüyorum bu sefer, her şey iyi olacak. Neden biz? Her şey çözülecek bir gün…-

~ Morwy hep sorunlarla geçirmişti yaşantısını. 11 seneydi belki görünen gerçek; ama asıl gerçek ruhuydu. Bedeni sanki 11 yaşında değil, daha yaşlı olmalıydı. Her olaya göğüs germek, tek başına katlanmaya çalışmak, herkesten uzakta olmak, Morwy’i güçlü olmaya zorlamıştı. Hayatın zorluklarına karşı, sert bakışlar atmalıydı. Morwy bunu başarıyordu aslında. Bazen soğuk, bazen ciddi bir yapısı vardı onun. Sevimli bir simâsı vardı; ancak kişiliği bazen dış görünümüyle oldukça zıt olabiliyordu. Yaşanan onca şey, onu asi biri yapmıştı belki de. Hırçındı, avına koşan ve onu yakalandığında acımasızca parçalayan bir kaplan kadar, asiydi. Yaklaşılması zor insan değildi hiçbir zaman, bağ kurabilirdi. Fransa’ da kaldığı zamanlarda, ya da annesinin onu fakir bir yurda bırakıp ortadan kaybolduğu zamandan sonra, çok şey öğrenmişti dostluk hakkında. Dostluk neydi? Morwy için anlatılması zor her şeydi belki de. Ailesinden uzaktı, onları görmüştü, yaşamıştı, biliyordu az da olsa; ama istemiyordu artık. Hayata hep dostlarıyla bağlanmıştı. Siyah gözyaşlarını temizleyen, eller hep onlarınki olmuştu. Morwy onları seviyordu; ama şimdi yoklardı işte, yanında olamıyorlardı Morwy’nin. Karışık biriydi o, anlatmak zordu belki. Nasıl davranmasını gerektiği biliyordu, bazen uzak, bazen yakın. Ciddi biri sayılmazdı, hatta hiç değildi. Yurttayken bir çok kez kavgalara karışmıştı, belki de bu yüzden o önemseniyordu, diğerleri için. Fakir sanmışlardı onları, oysaki kimse fakir değildi, önemli olan ruhuydu, Morwy bunu anlamıştı. Ruh neydi, peki? Bir türlü kontrol edemedikleri, söz geçiremedikleri, bütün vücuduna hakim olan, aslında onun sahibi olan şey neydi. Tanımsızdı kesinlikle. Morwy ruhunu seviyordu, sadece kendi bildiği ruhunu. Onu yönetmesine izin veriyordu, düşüncelerine asla kilit takamıyordu, duygularına yaptığı gibi, onu tutamazdı, avuçlarına alamazdı. Morwy aşkı bilmiyordu, onun eksikliği buydu belki. Gerçek aşkı tadamamıştı, 11 yaşında olmasına karşın, ruhu bunu istiyordu. Duygularına hakim olması gereken bir şeye ihtiyacı vardı. Kitap yazmayı seviyordu, aşk üzerine kendi düşünceleri, onun duygularına hakim olması gereken aşk. Saatlerce kütüphanede oturabilirdi belki de; ki bunu daha önce yapmıştı. Kitaplar onu anlatıyordu, ya da o öyle sanıyordu. Çok şey öğrenmişti, aşkı o öğretmişti ve ruhu istemişti. Hogwarts’a çağrılmadan önce, üzerindeki gariplikleri sezmişti aslında, garipti o. Diğerleri gibi değildi, duygularına mı hakim olamıyordu yoksa? Çok düşünmüştü, başkası yönetiyordu. İçindeki diğer şey… Morwy biliyordu, öğrenecekti, öğrenmeliydi, yaşam yeni başlıyordu, ruhu onu istiyordu.

~ Mavi gözleri vardı onun, çok şey saklıyordu; ama hep gülüyordu. Siyah saçları, uzundu ve çekiciydi. Onlara sahip olduğu için mutluydu Morwy. Bembeyaz teni, çok şeyi saklıyordu çok yarayı; ama pürüzsüzdüler.

~ Fransız, Cadı, Safkan, 11

Örnek Rp ~ Yalnızlık… Seviyor muydu? Aslında hayır. İçinde en ufak bir mutluluk bile yoktu. Uzak kalmalıydı. Aşağılık düşünceler, ezilmiş tavırlar, soluk yüzler… İzlemeliydi onları. Film gibiydi yaşam. Her dakikası alınıyordu kayda… Senle ya da sensiz… Ama vardı, sürüyordu…

Ayağına çarpan taşlara lanet okuyordu şimdi de. Herkes ona düşman gibiydi, isyan ediyordu sessizce; aslında derinlere işleyerek… Çamurla kaplanmış botlarına baktı. Yüzüne sinsi bir gülümseme yerleştirdi bir an. Neden bilmiyordu? İçini kaplayan bir heyecan vardı; hissediyordu, ya da yanılıyordu. Kaybettiği şeyler gözünün önüne geldi bir an. Bu kadardı beklide, bir elin parmağını geçmeyecekti sayısı… Günlerdir ,aklındaki düşüncelere kilit takıyordu. Düşünmemesi gereken şeylere veriyordu beynini… Sinirliydi geceleri. Uyurken kalbindeki nefret, gözlerindeki kıvılcımla ateş saçıyordu bazen. Etrafındakileri her zamanki tavırlarıyla yaklaşıyordu. Sinsi, kurnaz, garip, soğuk…

İstediği yere gelebilmişti sonunda. Paçaları ıslanmış, saçları rüzgarın sert esintisine karışmış ve soluk yüzü üşümüş gibiydi… Askıya eşyalarını bıraktıktan sonra, masalara doğru yöneldi. Nerdeyse herkes dışarıdaki havadan kurtulmak istercesine kendini atmıştı… Sessizce fısıldanan kelimeler, Morwy’nin sinirini bozuyordu. İyilik melekleri şekliden gezinen tiplerdi canını sıkan, aşağılık bulanıklar ve onların aptalca düşünceleri… “ Ezikler!” dedi sessiz; ama oldukça aşağılayıcı bir ses tonuyla… İleride masada oturan biri takıldı gözüne. Sessizce oturmuş, kartalın avını beklediği andaki gibi bir yüz ifadesi hakimdi… Sert, soğuk, yalnız, aç… Yanına doğru yaklaştı. Hiçbir şey söyleme gereği duymuyordu… Sandalyeyi çekti sessizce ve oturdu.

Konu: Geri: Morwen Arsiãna C.tesi Ocak 17, 2009 9:42 pm

Ravenclaw

*3. Sınıf

» Morwen Arsiãna~ Beyza^^