Ad & Soyad: Edward Thomas Carter
Fiziksel Özellikleri: Saçlarının ne zaman ne renk olucağı belli değildir.Saç boyatmaktan çok hoşlanır ve sürekli saçını boyatır.Dağınık durması için elinden gelen herşeyi yapmıştır ama becerememiştir.Yada saçlarında gizemli bir olay vardır.Çok fazla uğraşmıştır fakat saçları düzdür.Fazlasıyla düzdür.Gözleri masmavi ışıldar.Yüzü onun kaç yaşında olursa olsun genç görünmesini sağlayacak kadar güzeldir.Boyu uzundur.Önceden çok kısaydı ama basketnola başlayınca uzamıştır.Formu herzaman yerindedir,hiçbir zaman göbekli olmamıştır.
Kişisel Özellikleri: Asi bir tiptir.Kimse kendi fikrinden başka birşey düşünemez.Özellikleriyle -iyide olsa kötüde olsa- hava atmaya bayılır.En büyük zevklerinden biridir.Çok hırslıdır,bu konuda arkadaşlarını bile önemsemez.Çok zekidir ama ders çalışmak,ödev yapmak onun için aptal ve önemsiz olduğu için fazla çalışmaz.Eğer çalışırsada kimsenin görmediği bir arada,gizlice çalışır.Girdiği ortamlarda kendini çabuk tanıtır.Zaten içinde bir görünme isteği olduğu için bu özelliği onun hoşuna gider.Başkalarının onu övmesinden çok hoşlanır -annesinin benim oğlum çok akıllı zırvaları hariç-.İnsanlarla ilişkileri çok iyidir-her ne kadar insanlar onu havalı bir asi olarak tanısada-.Çok çabuk kaynaşır,sıcak biridir.Kızlarla çok iyi anlaşır ve onların dilinden konuşmayı bilir.İşine geldimi çok yalaka davranabilir ama bu hep kendini ezmeden olur.bknz:Çok tatlısın.-Benden daha tatlı değilsin o ayrı tabii-.Basketbol oynamaya ve gitar çalmaya bayılır.
Ailesi & Geçmişi: Çok köklü bir ailesi vardır.Sokakta herhangi birine adını söyleyince insanların tepkisi''Ah,Carter!Annene babana selam söyle çocuğum'' olmuştur.Annesi ve babası ona çok benzer.Çocukluktan beri sihir tarafında yaşamıştır.Ailesinin büyük bölümü karanlık taraftadır.Ama Edward daha hangi tarafta olması gerektiğini seçmemiştir.Annesi aydınlık tarafta tatlı bir kadındır,ama babası tam tersi arada sırada kötü işlere bulaştığı bile olmuştur.Büyük geniş bir evde yaşamıştır.Çok iyi büyütülmüş ve şımartılmıştır.Tek çocuktur-zaten bir abla,abi veya kardeş onu çldırtırdı-.Canı çok sıkıldığında ilacı anne ve babasıdır.
Örnek Rp:
Çok sıcak ve bunaltıcı bir gündü.Parkın hemen karşısındaki küçük okulun tüm pencereleri sonuna kadar açıktı.Edward ilk defa bir muggle mahallesinde geziniyordu ve etrafa küçümseyen bakışlar atıyordu.Edward zil sesini bekliyordu.Çok uzaktan bir akrabası bu okuldaydı.Ve onu görmesi gerekiyordu.Öğrenciler sıcaktan ve dersten bunalmış bir halde yığın şeklinde dışarı çıktılar.Sarı saçlı,yüzü çilli ve çok sevimli bir kız öğrenci onlara doğru yaklaştı ve ''Edward?dedi sorarcasına sonra Edward'ın küçük bir kafa sallamasından sonra kız Edward'ın kucağına atıldı ve ona büyük bir heyecanla sarıldı.Edward babasına doğru baktı ve kızında duyabileceği şekilde''Baba beni kurtar şundan,Sophia görürse ikimizide öldürür.''dedi.Babası ona doğru yaklaştı ve kızı hafifçe çekti.Buna rağmen kız Edward'ı bırakmıyordu.Bu sefer babası sinirlenip kızı hızlıca kenara çekti ve ''Merhaba kızım.Küçük bir ziyaret için geldik,fazla uzun kalmayacağız.''dedi.Bunları duyan kızın suratı ekşimişti.Üzgün görünüyordu.Edward umursamazdı ama kızdan biraz hoşlanmıştı.''Aslında biraz kalabiliriz,babam öğretmenlerinle konuşurken bende sınıfa gelip derste sana eşlik edebilirim ama lütfen bir daha bana öyle sarılma.''diye mırıldandı.Kızın suratında küçük bir gamze oluştu ve ''O zaman ben size eşlik edeyim.''Uzun bahçeden geçerken kimse ses çıkartmadı.Sadece etraftaki insanların sesleri duyuluyordu.Yerler güneşe karşı pes etmiş ve kurumuşlardı.Bahçede küçük bir çiçek bile yoktu.
Binanın içine girdiklerinde onlara küf kokusu eşlik etti.Bu mide bulandırıcı kokuya katlanamayacağını kıza belirtmek istedi fakat kıza doğru baktığında onun çoktan babasının kolundan çekip öğretmenlerin yanına koştuğunu gördü.Sonra boşverip etrafına baktı belki asılacak güzel bir kız bulurdu.En azından can sıkıntısından kurtulurdu.Sophia'yı ne kadar çok sevsede başka kızlara asılmadan duramazdı.Onun doğasında asılmak vardı.Sonra beraber sınıfa çıktılar.Harika bir sınıfı vardı.Tabiikide görünüş olarak demiyordu.Hemen bir kızın yanına oturdu.
''Selam''
''Selam''dedi garipseyerek bakan kız.
''Ben şu çilli kızın bir akrabasıyım işte.Ama çok uzaktan onun kadar ezik değilim.Adım Edward Carter.Senin?''
''Marina.Bu kadar yeter,artık sıramdan kalkar mısın?''
Ses çıkarmadan sıradan kalktı.Çok şanslıydıki bu son dersmiş.Sıkıcı bir dersten sonra tüm sınıf boşalmıştı.Sınıfta yalnız ikisi kalmıştı.Ha birde arkadaki onları izleyen,kendini dedektif sanan çocuk.Küçümseyerek -herzamanki gibi-etrafa baktı.Kız birşey mi oldu dercesine bir hareket yaptı.Ama Edward onu umursamadı.Kız daha yeni çantasını toplamaya başlamıştı,bu çok sinir bozucuydu.Ağır hareketlerini izlerken içinden ona bağırmak geliyordu.En sonunda anladıki onları izleyen çocuğun hiçbir sorunu yokmuş sadece kızın en iyi arkadaşıymış.Bir ikiliylermiş ama sadece okul sonunda kimse olmadığı zaman böyle davranıyorlarmış.Kıza ''Prenses''diyordu.
Diğer çocuk ise pastayı,çikolatayı,şekerlemeyi çok seven biriydi.,kocaman bir göbeği vardı.İkiside hiç çekici görünmüyordu.Beraber uzun merdivenleri indiler.Edward'da arkadan etrafı gözleyerek iniyordu.En güzel,ilgi çekici şey uzun saksının içindeki minicik çiçekti.Çok kirli ve iğrenç biryerdeydi.Bahçeye indiğinde babasını gördü,babasının hali ondan farklı değildi.Kıza döndü:
-Ufaklık,annene selam söylersin bizim gitmemiz lazım artık.
-Hayır Ed.Gitmeyin lütfen.Biraz daha kalın eminim annemde sizi görmek isteyecektir ve eve gidince sizi çay içmeye davet etmedim diye bana çok kızacaktır.
-Üzgünüm ufaklık gitmemiz gerek,bizimde bir annemiz ve işlerimiz var.
Aslında hiç üzgün değildi.Burası çok berbat biryerdi.Güle güle demeden babasının yanına takıldı.Beraber iğrenerek paslı kapıyı açtılar ve çıktılar.Tahta bir kulübeye girip kimse görmeden ışınlandılar.
Çarş. Ocak 28, 2009 7:07 am